kurs euro padł jak kamień

Ostatnie miesiące przyniosły kontynuację spadku eurodolara. Jego skala okazała się nieco większa niż nasze przewidywania z czerwca z uwagi na ograniczenia dostaw rosyjskiego gazu do Europy potęgujące awersję do ryzyka oraz bardziej agresywne od oczekiwań podwyżki stóp procentowych w USA. W efekcie, kurs EUR/USD po raz pierwszy od 20 lat obniżył się poniżej parytetu. Obecnie w scenariuszu bazowym zakładamy, iż eurodolar zdyskontował już wiele potencjalnych czynników mogących skutecznie obniżać kurs EUR/USD.

Należą do nich przede wszystkim wzrost awersji do ryzyka (kryzys energetyczny i ucieczka kapitału do tzw. bezpiecznych przystani), szybkie rozszerzanie się spreadu pomiędzy stopą procentową w Fed i EBC (dotychczas na korzyść dolara), czy dysproporcje w perspektywach gospodarczych pomiędzy USA a strefą euro (również na korzyść dolara). Nie oznacza to jednak automatyzmu w przejściu kursu EUR/USD do wzrostów. Zakładamy, iż przez większość czwartego kwartału presja na umocnienie dolara związana z utrzymywaniem się ryzyka geopolitycznego (wojna, kryzys energetyczny) i gospodarczego (globalna recesja) będzie znacząca, choć prawdopodobnie nie tak silna, by skutkować długotrwałym spadkiem notowań poniżej poziomu 0,9370.

Zobacz także: Euro, frank, dolar: ile złotych za te waluty w 2023 roku? Komentarz i prognozy walutowe

O ile niezwykle trudno jest wskazać moment odwrócenia trendu na rynkach finansowych, to naszym zdaniem na rynku eurodolara powoli się do niego zbliżamy. Uważamy, iż wzrost determinacji EBC do walki z inflacją (największa w historii strefy euro podwyżka stóp procentowych we wrześniu), pakiety fiskalne w czołowych krajach EMU, czy perspektywa przyszłorocznych obniżek stóp procentowych w USA zmieniających warunki carry trade - z czasem stanowić będą o sile euro. Podobnie jak – wzorem lat ubiegłych – moment pierwszych sygnałów stabilizacji koniunktury (choć na niskim poziomie) inicjujący rynkowy optymizm (strategia risk-on). W rezultacie o ile w Q4 kurs EUR/USD nadal poruszać się będzie poniżej parytetu, to wraz z początkiem nowego roku obserwować powinniśmy stopniowy wzrost notowań do poziomu 1,05 na koniec 2023 roku.

Zobacz także: Ile kosztuje euro? Kurs euro (prognoza) 14.10.2022. Aktualne kursy walut - komentarz i analiza

✕

Z uwagi na wysoce zmienne środowisko i niepewność nie można jednak wykluczyć alternatywnego scenariusza. W sytuacji szybszego i bardziej trwałego wpadnięcia gospodarki EMU w recesję hamującego proces podwyżek stóp procentowych EBC mimo nasilenia kryzysu energetycznego w Europie (scenariusz stagflacji) i jednoczesnej względnie stabilnej koniunktury w USA możliwy jest dalszy spadek kursu EUR/USD poniżej wspomnianej wcześniej istotnej technicznie bariery 0,9370 (a więc poziomu z 2001 roku tj. okresu wysokiej awersji do ryzyka po pęknięciu tzw. bańki internetowej na światowych giełdach).

Zobacz także: Kursy walut zaskoczyły Polaków: co dalej z walutami? Perspektywy (2022/2023) mało optymistyczne

Rynki finansowe obligacje bazowe

Coraz bardziej agresywne tempo zacieśniania polityki pieniężnej w USA i strefie euro decydujące dla utrzymania trendu wzrostu dochodowości obligacji.

Trzeci kwartał przyniósł spektakularne jak na tak rozwinięte rynki zmiany w wycenie obligacji amerykańskich i niemieckich. W krótkim tempie – licząc od początku sierpnia - rentowności wspomnianych papierów poszybowały o 135 pkt. baz. w przypadku Bunda i 120 pkt. baz. dla Treasuries. O ile kierunek zmian nie stanowił dla nas zaskoczenia i był zgodny z przewidywaniami to skala ruchu okazała się zdecydowanie silniejsza. W rezultacie dochodowość 10-latki Niemiec przebiła psychologiczną barierę 2,0% i ustanowiła najwyższy od niemal dekady poziom. Z kolei amerykański dług o 10-letnim terminie zapadalności poziomem 4,0% sięgnął szczytów z 2010 roku.

Zobacz także: Inflacja w USA wciąż zadziwia: nowy przełom. USD ustąpił. „Dziwne ruchy dolara”

✕

Mimo, iż jak wspomnieliśmy skala ruchu wzrostowego rentowności rynków bazowych okazała się silniejsza od naszych oczekiwań, to spodziewamy się kontynuacji dotychczasowych trendów. W ślad za narracją Europejskiego Banku Centralnego i amerykańskiej Rezerwy Federalnej porzuciliśmy nasze oczekiwania, iż nasilające się ryzyko recesji w światowej gospodarce oznaczać będzie szybkie i zakończone na niższym poziomie niż obecne przewidywania wygaśnięcie cyklu zacieśniania monetarnego. Co więcej, z uwagi zaś na nasilenie kryzysu energetycznego w Europie zaskoczenia inflacyjne przybrały na sile. Dodatkowo od czasu poprzedniego raportu poznaliśmy szczegóły nowego narzędzia EBC mającego ograniczać presję na wzrost dochodowości obligacji niektórych państw członkowskich. Zgodnie z przypuszczeniami dedykowane jest ono długowi państw południa Europy i co do zasady nie powinno ograniczać zwyżki rentowności Bunda.

✕

Jednocześnie zupełnie nowym elementem nasilającym trend wzrostu dochodowości jest coraz szersze wsparcie fiskalne państw Unii Europejskiej mogące generować zwiększone emisji długu w kolejnych kwartałach. Przykładowo Francja zamierza w 2023 roku pożyczyć rekordowe 270 mld EUR. W przypadku Bunda uważamy, iż wzrost rentowności powyżej poziomu 2,70% - przy braku nowych czynników – może być momentem stopniowego wyhamowywania wzrostów. Zwyżka dochodowości powinna ponadto towarzyszyć amerykańskim obligacjom, choć tu – z uwagi na bardziej zaawansowany etap cyklu zacieśniania monetarnego – przestrzeń do zwyżki jest nieco mniejsza i istotnie wygaszać powinna powyżej poziomu 4,25%.

Zobacz także: Kursy walut: panika! Beznadziejne euro, tragiczny złoty…