§ Brak publikacji najważniejszych wskaźników makroekonomicznych.
Wydarzenia i komentarze
§ PL:
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy budżetowej na 2022 r., w której założono deficyt na poziomie 30,9 mld PLN wobec planowanego w nowelizacji ustawy budżetowej deficytu w 2021 roku w wysokości 40,39 mld PLN. W uzasadnieniu do ustawy budżetowej na 2022 rok przekazanej w sierpniu do Rady Dialogu Społecznego rząd zakładał wykonanie deficytu w tym roku na poziomie 13 mld PLN.
Budżet oparty został na konserwatywnych założeniach ekonomicznych (dynamika PKB w 2022 na poziomie 4,6% oraz średnioroczna inflacja 3,3% r/r), co daje przestrzeń do niższego deficytu względem planu. Polityka fiskalna pozostaje akomodacyjna, a biorąc pod uwagę realizację programu Polski Ład oraz perspektywę wyborów parlamentarnych w 2023 trudno oczekiwać będzie zacieśnienia polityki fiskalnej w najbliższych latach. Obecny układ policy-mix oceniamy jako suboptymalny, który w warunkach kontynuacji wzrostu gospodarczego może prowadzić do narastania nierównowag w gospodarce.
§ PL:
Agencja S&P podwyższyła prognozę wzrostu gospodarczego w Polsce na 2021 r. do 5,1% z 4,5% zakładanego w czerwcu. Oczekiwania na 2022 r. pozostały na poziomie 5,3%. S&P zmienił także prognozę stóp procentowych. Obecnie pierwsza podwyżka oczekiwana jest na początku przyszłego roku, podczas gdy wcześniej spodziewano się jej w połowie 2022 r. A
gencja zaznacza, że „Biorąc pod uwagę ograniczony wpływ pandemii na ożywienie gospodarcze i przedłużający się okres inflacji znajdującej się poza górnym pasmem odchyleń od celu NBP, obecnie przewidujemy, że bank centralny podniesie stopy procentowe wcześniej niż zakładaliśmy w naszej ostatniej prognozie".
Przedstawione prognozy wzrostu gospodarczego są bardzo bliskie naszemu podstawowemu scenariuszowi makroekonomicznemu. Z kolei według naszych oczekiwań jeszcze w 4Q 2021 może znaleźć się większość dla przegłosowania podwyżki stóp procentowych, gdyż projekcja listopadowa powinna potwierdzić inflację w średnim okresie wyższą niż górne ograniczenie (3,5% r/r) od celu inflacyjnego.
W ostatnich tygodniach prawdopodobieństwo realizacji naszej prognozy jednak obniżyło się.
§ US:
Indeks Conference Board odzwierciedlający nastroje konsumenckie amerykańskich gospodarstw domowych obniżył się we wrześniu do 109,3 pkt z 115,2 pkt miesiąc wcześniej. Autorzy raportu wskazują, że do spadku indeksu przyczynia się nasilenie pandemii COVID-19 oraz obawy o wysoką presję inflacyjną. W ciągu ostatnich trzech miesięcy wskaźnik Conference Board spadł o 19,6 pkt wpisując się w stopniowe hamowanie amerykańskiej gospodarki w 3Q br.
Rynki na dziś
Nastroje na rynkach finansowych uległy wyraźnemu pogorszeniu a wyprzedaż rozlała się po wielu aktywach, w tym walutach regionu CEE. Kurs EUR/PLN walczy obecnie o pozostanie poniżej bariery 4,63. Presję na wzrost awersji do ryzyka tworzy między innymi dalszy wzrost cen surowców, który w ocenie inwestorów zaczyna zagrażać postępującemu ożywieniu gospodarczemu Źródłem wzrostu awersji do ryzyka jest ponadto przedłużający się brak politycznego porozumienia w USA w sprawie zawieszenia obecnego limitu zadłużenia oraz uchwalenia prowizorycznego budżetu.
Wtorek był drugim dniem z rzędu, gdy odrzucono proponowane zmiany, zaś termin na uchwalenie propozycji upływa jutro. Negatywnie na sentyment podziałały ponadto wypowiedzi części przedstawicieli demokratów o braku poparcia dla J.Powella na drugą kadencję w fotelu prezesa Fed (dotychczasowa upływa w lutym). W rezultacie kapitał przenosi się obecnie z rynków wschodzących w stronę dolara i amerykańskiego długu.
Rynek krajowy
Złoty wyraźnie tracił na wartości w trakcie wtorkowej sesji. Przecena nie ograniczała się wyłącznie do euro, gdzie kurs EUR/PLN zwyżkował – po kilku dniach przerwy – do poziomu 4,62 i widoczna była także w zestawieniu z pozostałymi głównymi walutami.
Trudno o jednoznaczne argumenty stojące za wczorajszą przeceną aniżeli pogorszenie się sentymentu do walut rynków wschodzących. Solidarnie ze złotym – co w ostatnich tygodniach nie zdarzało się często – taniały także waluty Czech i Węgier. Kalendarium publikacji makroekonomicznych było wczoraj ubogie i nie wniosło nic do rynkowej zmienności. Połączenie słabości złotego z siłą dolara sprawiło, iż tylko jednego dnia kurs USD/PLN zwyżkował o niemal pięć groszy sięgając poziomu 3,97, a więc tylko o grosz mniej od tegorocznego maksimum.
Wtorek na rynku obligacji przyniósł dalszą presję na wzrost rentowności, choć – jak sugerowaliśmy w poprzednich raportach – dotyczyła ona głównie krótkoterminowego długu, który osiągnął poziom 0,65%, a więc o 4 bps wyższy niż na starcie tygodnia. Długi koniec ze wzrostem we wtorek o 1 bps do 2,12% pozostawał stabilny nawet wobec kontynuacji wzrostu rentowności na rynkach bazowych.
Rynki zagraniczne
Kurs EUR/USD obniżył się trzecią z rzędu sesję. Źródłem umocnienia amerykańskiej waluty pozostaje pogorszenie się sentymentu globalnego, ale i wcześniejsze informacje sprzyjające umocnieniu dolara (m.in. jastrzębia narracja Fed).
Względny spokój zachowuje natomiast wycena szwajcarskiego franka, która po solidnym umocnieniu przed tygodniem obecnie wszedł w gazę stabilizacji. Presja na aprecjację dolara to także efekt systematycznie rosnących w ostatnich dniach rentowności amerykańskich obligacji. Tylko wczoraj dochodowość 10-latki USA zwyżkowała o 5 bps do 1,54%, tj. niemal 4-miesięcznego maksimum.
Do poziomu z marca 2020 roku a wiec sprzed pandemii powróciła zaś rentowności amerykańskiej 2-latki. Ruchy obligacji USA kopiują – choć w mniejszym stopniu – notowania długu niemieckiego i to pomimo komentarzy prezes Europejskiego Banku Centralnego, iż „bank nie powinien zbytnio reagować na chwilowy wzrost inflacji”.
