Różowe obszary opisują jedne z największych korekt w ramach wzrostów wartości kontraktów terminowych na emisje CO2.
Bieżące spadki niemal w całości wypełniają ten prostokąt, co wskazuje, że mamy do czynienia z korektą. Konsekwencje z tego wynikające są proste do przewidzenia, czyli dalsze wzrosty powyżej ostatniego szczytu. Ten znajduje się na poziomie 64.64 euro, tworząc opór.
Jeżeli przyjrzymy się strukturze spadków, to na interwale H4 można wydzielić trzy fale. Kształt ten pasuje do klasycznej elliotowskiej korekty Zig-Zak. Kolejnym elementem, który sprzyja posiadaczom długich pozycji to wsparcie 58.20 euro.
Miejsce to z perspektywy interwału D1 jest kluczowe dla kontynuacji trendu. Jest to ostatni wyższy dołek, a jego przełamanie mogłoby zmienić sentyment do tego instrumentu.
Warto jednak mieć nadzieję, gdyż każdy trend kiedyś się kończy. Niestety jest jeszcze za wcześnie, aby doszukiwać się tego na CO2.
