EUR/PLN
W naszej ocenie przed złotym trudny czas. Scenariuszem bazowym pozostają próby wybicia kursu EUR/PLN powyżej poziomu 4,80 z wykorzystaniem zarówno niesprzyjającego otoczenia zewnętrznego (dalszy wzrost awersji do ryzyka towarzyszący obawom recesyjnym), jak i aspektów lokalnych, a szczególnie narastających nierównowag (odczyty rachunku obrotów bieżących i finalnej inflacji CPI w kalendarzu tego tygodnia). Nasz szacunek C/A w maju wskazuje na nieco niższy deficyt niż konsensus rynkowy (-3,5 mld EUR), lecz rosnąca nierównowaga bilansu płatniczego (deficyt na rachunku obrotów bieżących po maju zapewne przekroczy 4% PKB) stanowi potencjalne ryzyko dla złotego. Mocne fundamenty polskiej gospodarki, w tym niski deficyt na rachunku obrotów bieżących stanowiły w ostatnich latach bufor chroniący złotego przed zaburzeniami na rynkach globalnych. Obecnie pogłębiająca się równowaga gospodarki wzmacnia negatywny wpływ zaburzeń globalnych. Co więcej, znamienny jest także brak wsparcia dla złotego ze strony Narodowego Banku Polskiego. Podczas piątkowej konferencji prasowej A.Glapiński nie wykazywał konieczności interwencji walutowych pomimo historycznie wysokich poziomów EUR/PLN. W efekcie nie znajdujemy obecnie czynników mogących stanowić o sile złotego. Tym bardziej w sytuacji, gdy eurodolar, z którym złoty – oraz pozostałe waluty regionu – pozostaje w dość ścisłej i ujemnej korelacji, kieruje się w stronę parytetu. W przypadku wybicia kursu EUR/PLN dodatkowym czynnikiem komplikującym sytuację złotego będzie analiza techniczna i szeroko rozstawione poziomy wsparcia i oporu.
Zobacz także: Euro tonie, ciągnąc na dno złotego. Dolar jest już najdroższy w historii
USD/PLN
Oczekiwane osłabienie złotego i umocnienie dolara na międzynarodowym forexie sprawia, że w tym tygodniu wzrost towarzyszyć będzie notowaniom USD/PLN. Historyczne maksimum kursu komplikuje nieco sytuację techniczną na wykresie tej pary, gdyż kolejne oporu są dość odległe od siebie.
Zobacz także: Waluty lecą na łeb, na szyję - potężny dolar bije kolejne wieloletnie rekordy
EUR/USD
Kurs EUR/USD pozostaje na drodze do parytetu, choć z problemami, gdyż siła trendu spadkowego w ostatnich dniach wyraźnie osłabła. Najnowszymi czynnikami nasilającymi napływ kapitału do tzw. bardziej ryzykownych aktywów (walutowo jest to między innymi dolar i frank szwajcarski) są obawy towarzyszące bieżącemu – lekkiemu – wzrostowi przypadków zachorowań na COVID-19 w Chinach, gdzie polityka tzw. zero-COVID grozi ponownymi lockdownami największych miast (Szanghaj). O tym, czy eurodolarowi uda się już w tym tygodniu sięgnąć parytetu zadecydują dane makroekonomiczne określające ryzyko recesji w globalnej gospodarce. W tym tygodniu będą to przede wszystkim niemiecki indeks ZEW (wtorek), amerykańska Beżowa Księga (środa) oraz solidny zestaw danych z chińskiej gospodarki z odczytem PKB na czele (piątek). Uzupełnieniem odczytów danych będą doniesienia dotyczące ryzyka dłuższego wstrzymania dostaw rosyjskiego gazu do Europy aniżeli rozpoczynająca się dziś coroczna 10-dniowa przerwa związana z konserwacją Nord Stream 1.
Zobacz także: Analitycy Credit Agricole zrewidowali prognozy na lata 2022-2023!
10Y PL (%)
Spadek rentowności krajowych obligacji skarbowych był w ostatnich dniach dość wyraźny. Poza wpływem rynków bazowych, gdzie obawy dotyczące światowej recesji pchały inwestorów do tzw. bezpiecznych przystani zniżkę dochodowości zapewniało topnienie oczekiwań co do docelowego poziomu stopy referencyjnej w ramach trwającego cyklu zacieśniania. Prezes Narodowego Banku Polskiego coraz mocniej akcentował ryzyko znaczącego spowolnienia w Polsce jako argument przeciwko silnym podwyżkom stóp procentowych. Tym bardziej, iż A.Glapiński szczytu inflacji spodziewa się w najbliższych miesiącach. W rezultacie notowania kontraktów FRA mierzących oczekiwania rynku co do skali cyklu znacząco się obniżyły i obecnie wyceniają wzrost stóp procentowych o dodatkowe 75 pkt. baz. (wobec 150 pkt. baz. przed tygodniem). Uważamy, iż w tym tygodniu możemy być świadkami ograniczenia zmienności w stosunku do poprzednich burzliwych tygodni oraz utrzymania odwróconej krzywej (tj. sytuacji, gdy obligacja o 2-letnim terminie zapadalności ma wyższą rentowność niż długi koniec krzywej).
Zobacz także: Polityka pieniężna w Polsce 2022 [najciekawsze wypowiedzi członków RPP]
10Y DE (%)
Obligacje rynków bazowych pozostawały pod presją informacji o rosnącym ryzyku recesji w globalnej gospodarce. W rezultacie na wartości zyskiwał między innymi niemiecki Bund – powszechnie uznawany za tzw. bezpieczne aktywo w sytuacji rynkowych zawirowań. Ten tydzień zdominowany będzie przez szukanie sygnałów potwierdzających bądź negujących te obawy, a pomocne w tym będą dane liczne dane makroekonomiczne, w tym z chińskiej gospodarki.
Zobacz także: Jaki będzie wpływ niemieckiego „szoku gazowego” na polską gospodarkę? [ANALIZA]
10Y US (%)
Uważamy, iż najbliższe dni przyniosą względną stabilizację wyceny amerykańskiej 10-latki, która w ostatnich dniach podlegała solidnym – jak na tak rozwinięty rynek – zmianom. Ciekawie w kontekście wyceny Treasuries prezentuje się publikacja Beżowej Księgi Fed, która będzie pomocna w ocenie potencjalnego ryzyka recesji w amerykańskiej gospodarce. Nie uważamy jednak, by była na tyle przełomowa być móc zdecydować o nadaniu rentowności 10-latki USA innej niż trend boczny.
Zobacz także: T-Notes: amerykańskie dziesięcioletnie obligacje skarbowe. Jak uzyskać na nie dźwignię finansową i możliwość grania na spadki?
Przemysław Litwiniuk (14.05.2022)
Jestem zwolennikiem zacieśniania polityki monetarnej, ale nie w stopniu gwałtownym. Uważam, że podnoszenie stóp powinno następować w stopniu pozwalającym na zaadoptowanie się do tego zjawiska interesariuszom sektora bankowego, w tym także kredytobiorcom.
Uważam, że jest to proces zbyt szybki, ten z którym mamy dziś do czynienia (podnoszenie stóp - PAP). O jego nieefektywności świadczy chociażby to, że nie oddziałuje w żaden sposób na politykę depozytową banków. To że rośnie oprocentowanie lokat wynika z nacisku politycznego, a nie z mechanizmów polityki pieniężnej.
Rafał Sura (24.05.2022)
W takich uwarunkowaniach należy dostosowywać skalę podwyżek stóp do napływających danych o inflacji i koniunkturze oraz wyników prognoz. Dlatego też Rada nie wyznacza docelowego poziomu stóp procentowych, czy czasu trwania zacieśnienia. Byłoby to trudne nawet bez dodatkowej niepewności, jaka jest związana z wojną w Ukrainie. Po prostu działamy w taki sposób, by – według dostępnych informacji – zapewnić powrót inflacji do celu w średnim okresie.
