Złoty umacniał się przez większość ubiegłego tygodnia wykorzystując do tego sprzyjające poprawie nastrojów do polskiej waluty decyzje polityczne. Prezydencka propozycja, by zlikwidować Izbę Dyscyplinarną Sądu Najwyższego została zinterpretowana jako - przybliżająca do uzyskania zgody Brukseli na Krajowy Plan Odbudowy - próba deeskalacji konfliktu o praworządność z Unią Europejską.
Co więcej, rząd zawarł porozumienie z Czechami w sprawie kopalni w Turowie, a w związku z tym sporem decyzją Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nałożono w ubiegłym roku na Polskę karę finansową. W rezultacie kurs EUR/PLN, który jeszcze we wtorek oscylował wokół poziomu 4,59 w czwartek chwilowo złamał barierę 4,52. Ostatecznie jednak notowania zakończyły tydzień na poziomie zbliżonym do 4,54, gdyż w tym czasie to euro umacniało się na rynku międzynarodowym (reagując na wynik posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego) tworząc presję na wzrostu pary EUR/PLN.
Niewielkie oddziaływanie na spadek wartości walut regionu wpisywała się decyzja banku centralnego Czech, który podniósł stopy procentowe, jednak jak zaznaczył prezes CNB być może ostatni raz w ramach bieżącego cyklu, jeśli potwierdzą się prognozy inflacji.
Jak wspomnieliśmy na międzynarodowym rynku walutowym miniony tydzień był czasem dynamicznego wzrostu notowań EUR/USD (pokłosie jastrzębiej narracji EBC), które sięgnęły tegorocznego maksimum na 1,1480. Wspólna waluta dynamicznie zyskiwała także w relacji do franka szwajcarskiego, a para EUR/CHF wzrosła do poziomu 1,06 (3-miesięczny szczyt).
EUR/PLN
Złoty pozostaje w klinczu. Z jednej strony wsparciem dla polskiej waluty przybliżające jej wycenę do poziomu 4,50 za EUR były nasilające się oczekiwania na podwyżki stóp procentowych w Polsce oraz decyzje polityczne łagodzące spór z Unią Europejską. Z drugiej zaś wciąż utrzymuje się relatywnie wysokie napięcie związane z możliwym atakiem Rosji na Ukrainę (od stycznia tj. momentu eskalacji napięcia złoty stracił najwięcej spośród walut regionu), co przejściowo zepchnęło notowania EUR/PLN do poziomu 4,60.
W efekcie wycena złotego konsoliduje się pośrodku kanału 4,50 – 4,60 oczekując na rozwój wypadków. Wiele w tym tygodniu może zależeć od decyzji Rady Polityki Pieniężnej i retoryki prezesa Narodowego Banku Polskiego podczas konferencji prasowej. Uważamy jednak, iż rynkowe oczekiwania co do najbliższego ruchu RPP są zbyt agresywne (część inwestorów liczy na podwyżkę stóp procentowych we wtorek o 75 bps a nasza prognoza zakłada wzrost o 50 bps), co obok trudnej do dalszego zjastrzębienia narracji A.Glapińskiego może zadecydować o niewielkiej przecenie złotego w tym tygodniu.
Tym bardziej, iż trend normalizacji polityki pieniężnej na świecie (mocniejsze euro) oraz napięciem geopolitycznym (Rosja-Ukraina) sprzyjać będzie przecenie bardziej ryzykownych walut. Mimo podwyższonej niepewności uważamy, iż kurs EUR/PLN poruszać się będzie w tym tygodniu w kierunku bariery 4,60 aniżeli 4,50.
USD/PLN
Oczekiwana przecena złotego w połączeniu z prognozowanym umocnieniem dolara nie zostawia możliwości innej niż wzrost kursu USD/PLN. Uważamy, iż notowania wzrosną powyżej bariery 4,0.
EUR/USD
Uważamy, iż piątkowe mocne dane z rynku pracy USA obok prawdopodobnego dalszego przyspieszenia amerykańskiej inflacji (publikacja w czwartek) zadecydują o częściowym zanegowaniu trendu wzrostu eurodolara zainicjowanego ubiegłotygodniową jastrzębią narracją Europejskiego Banku Centralnego. Tym bardziej, iż w trend relatywnie silnego dolara wpisują się także obawy o konflikt militarny pomiędzy Rosją a Ukrainą.
Rynek obligacji
Miniony tydzień na krajowym rynku długu był zdecydowanie bardziej spokojny aniżeli przełom stycznia i lutego, gdy dochodowość obligacjí rosła (w zależności od terminu zapadalności) nawet o ponad 50 bps. Ostatnie dni to czas solidnego wystromienia krzywej, na który złożył się wzrost 60 rentowności 2-latki (o 16 bps do 3,65%) jako konsekwencja dalszego dyskontowania bardziej agresywnej retoryki prezesa Narodowego Banku Polskiego (A.Glapiński dwukrotnie w ubiegłym tygodniu mówił o istnieniu przestrzeni do wzrostu stóp procentowych) oraz zniżki dochodowości 10- latki.
Ta ostatnia była natomiast nieintuicyjna, gdyż towarzyszyły jej silne wzrosty dochodowości obligacji rynków bazowych. W przypadku Bunda był to efekt niespodzianki jaką w ubiegłym tygodniu zgotował Europejski Bank Centralny, który odmienił swoją dotychczasową łagodną narrację.
Dla amerykańskich obligacji natomiast źródłem rentowności były zaskakująco dobre – w świetle obaw o negatywny wpływ pandemii – dane z rynku pracy Stanów Zjednoczonych, które wzmocniły oczekiwania na marcową podwyżkę stóp procentowych przez Fed.
10Y PL (%)
Uważamy, iż w tym tygodniu dochodowość polskiej 10- latki wzrośnie powyżej bariery 4,0% a źródłem przeceny będą czynniki zewnętrzne tj. dalszy wzrost oczekiwań na normalizację światowej polityki pieniężnej. Przełożenie na długi koniec krzywej decyzji Rady Polityki Pieniężnej̨ (zakładamy wzrost stóp procentowych o 50 bps) i utrzymanych w dotychczasowym jastrzębim tonie komentarzy prezesa Narodowego Banku Polskiego powinno być niewielkie. Uzupełnieniem wydarzeń krajowych będzie aukcja zamiany długu skarbowego (piątek), która również nie powinna generować zmienności. Sądzimy, iż po ubiegłotygodniowym rozerwaniu w najbliższych dniach powróci dodatnia korelacja polskich papierów wartościowych o 10-letnim terminie zapadalności z analogicznym długiem USA i Niemiec.
10Y DE (%)
Dochodowość Bunda ma szansę kontynuować wzrost zainicjowany ubiegłotygodniowym zwrotem w narracji Europejskiego Banku Centralnego, choć przeciwwagą dla przeceny niemieckiego długu będzie możliwe nasilenie ucieczki kapitału w kierunku bezpiecznych aktywów, gdyby doszło do nasilenia ryzyka geopolitycznego (Ukraina-Rosja). Ryzyko powrotu rentowności niemieckiej 10-latki poniżej 0% uważamy obecnie za niewielkie. W naszej ocenie przedział wahań tego tygodnia dla Bunda to poziomy 0,11% - 0,29%.
10Y US (%)
Dochodowość amerykańskich długoterminowych obligacji ponownie rośnie za sprawą nieoczekiwanie dobrych danych z rynku pracy USA. Nakładając na to możliwą kolejną niespodziankę w górę w danych o inflacji (odczyt w czwartek) liczymy na dalsze nasilenie rynkowej presji na podwyżki stóp procentowych w USA, w tym podczas najbliższego marcowego posiedzenia Fed. Rentowność 10-latki amerykańskiej po pokonaniu bariery 1,85% obecnie walczyć będzie o wybicie ponad barierę 1,94%.
