W 2030 roku: Ludzie przenoszą się do miast, w których mogą liczyć na najem mieszkań o bardziej atrakcyjnym stosunku ceny do jakości.
56% TAK. Mniejsze miasta coraz częściej i skuteczniej starają się oferować wysoką jakość życia i rozwijają społeczne programy mieszkalnictwa. Może stanowić to atrak cyjne rozwiązanie dla osób zastanawiających się nad powrotem do rodzinnych stron oraz imigrantów zarobkowych, poszukujących niższych kosztów życia. Szczególnie duży potencjał mają dobrze skomunikowane miasta położone blisko największych metropolii, które w czasach pracy zdalnej mogą przyciągnąć rodziny poszukujące większych mieszkań w dobrej jakości i cenie. Wymaga to ogólnego rozwoju najmu w małych miastach.
35% NIE. Nagle musiałoby się wydarzyć wiele rzeczy na raz: dobre skomunikowanie, atrakcyjna oferta usługowa, niskie czynsze i dobre miejsca pracy. W przypadku zdecydowanej większości małych miejscowości wydaje się to niemożliwe. Najważniejszą miarą jest tutaj relacja między dochodami a czynszem. Większość małych miast oferuje niskie płace, a do tego mamy tam niewiele atrakcyjnych mieszkań, zarówno na rynku wtórnym, jak i pierwotnym.
|
Przykładem zwrócenia się polityki mieszkaniowej w stronę mniejszych miejscowości jest rządowy pilotaż Wzajemnie Potrzebni, którego celem jest włączenie społeczne osób zagrożonych wykluczeniem, w tym osób uchodźczych. Działania skoncentrowane są na zapewnieniu dostępu do infrastruktury mieszkaniowej, edukacji i zatrudnienia w mniejszych miastach. W ramach działań mieszkaniowych rozwijane będą społeczne agencje najmu oraz wykorzystywanie istniejących, nieużytkowanych mieszkań lub budynków (pustostanów) na cele dostępnego cenowo mieszkalnictwa. Widać, że zaczynamy myśleć systemowo w tym kierunku - Katarzyna Przybylska Dyrektorka ds. Rzecznictwa w Fundacji Habitat for Humanity Poland |
