W teorii ekonomii podwyżka stóp procentowych powinna przełożyć się na umocnienie danej waluty. Dzień wczorajszy potwierdza tę zależność, choć ww. proces może trwać dłużej ze względu na długo falowe konsekwencje decyzji RPP.
Z technicznego punktu widzenia moment podwyżki idealnie wpisuje się w obronę oporu 4.00
Od końca września notowania tworzyły ruch boczny z górnym ograniczeniem w niebieskiej strefie. Ewentualne jej przełamanie otworzyłoby drogę do większej deprecjacji polskiej waluty. Teraz kiedy wiemy, że podaż uzyskała dodatkowe argumenty, to można skierować wzrok na południe.
Pierwsze ograniczenie to wsparcie 3.90, choć minima dziennych świec częściej zatrzymywały się o dwa grosze wyżej, co sugeruje, że ten obszar należy traktować jako strefę. Miejsca zaznaczone spadkowymi strzałkami przypominają, że zatrzymanie na równej cenie 4.00 często było początkiem dużo większych fal umocnienia PLN. Historia wskazuje na duże znaczenie wsparcia 3.77, a wiosną tego roku czarne świece wyhamowały dopiero w żółtym obszarze 3.65.
Jednak aby taki scenariusz miał miejsce i tym razem, to najpierw musi zostać przełamane wsparcie 3.90
Bez tego nie ma sensu zakładać, że konsolidacja dobiega końcowi. RSI z oczywistych względów porusza się w neutralnym obszarze. MACD daje nadzieję na wzrosty, a przynajmniej tak długo, jak słupki utrzymują się powyżej zera. Bliskość tej linii sprawia, że sytuacja może się wkrótce zmienić.
