Jak co miesiąc zerkamy w stronę chińskiej gospodarki i polityki monetarnej. Tamtejsze trendy makroekonomiczne podążają własnymi ścieżkami, wyraźnie odróżniającymi się od zachodnich gospodarek. Na najnowsze wieści z Państwa Środka składają się z jednej strony drakońskie obostrzenia związane z polityką "Zero Covid", a z drugiej delikatne poluzowywanie polityki przez chiński bank centralny (nieznaczne zmniejszenie stopy rezerw obowiązkowych dla banków komercyjnych, lista 23 rozwiązań i obietnic związanych z zapewnieniem płynności w gospodarce).
Owe ostrożne poluzowywanie w zakresie płynności widać już w pilnie obserwowanym przez nas tzw. chińskim impulsie kredytowym, który mierzy wielkość akcji kredytowej względem PKB. Wg szacunku Bloomberga, w marcu impuls wyraźnie urósł (o 1,7 pp, do 25,9%). W naszych analizach tradycyjnie podkreślamy, że wpływ chińskiego impulsu np. na rodzimy rynek akcji, jest jednak silnie opóźniony w czasie. Z tego względu mocne odbicie od dołka widoczne na wykresie impulsu na koniunkturę na GPW powinno pozytywnie zacząć oddziaływać gdzieś w okolicach IV kwartału br. Do tego czasu rynek akcji może wg tego modelu pozostawać pod presją.
Próba przełożenia tych rozważań na konkretne wartości WIG-u daje szacunek zejścia poniżej pułapu 55 tys. pkt. do jesieni, a potem powrotu do trendu wzrostowego.
Oczywiście nie upieramy się, że chiński impuls kredytowy to jedynie słuszne narzędzie prognostyczne, ale z pewnością ciekawie wpisuje się w całą gamę naszych rozważań. Reasumując, coraz śmielej odbijający w górę chiński impuls kredytowy stanowi ważny pozytywny sygnał dla gospodarek i rynków. Pamiętajmy jednak, że tak jak wcześniej uporczywy spadek owego impulsu wróżył problemy z dużym wyprzedzeniem (spadek został zapoczątkowany w końcówce 2020 - czyli na wiele miesięcy przed szczytem WIG-u) , tak teraz owych pozytywnych sygnałów nie należy traktować jako zapowiedzi natychmiastowego powrotu do hossy.
