Ulegając globalnemu trendowi wszystkie główne indeksy GPW spadły w styczniu (najwięcej mWIG-40 -5,13 proc., najmniej WIG-20 (-3,36 proc.). Obserwowana również w USA większa słabość akcji małych spółek była widoczna w spadku sWIG-u poniżej poziomu grudniowego minimum, co nie nastąpiło w przypadku WIG-u 20.
Na wykresie tego ostatniego mniej więcej w strefie 2000-2100 pkt. można umieścić 3 poważniej wyglądające linie wsparcia: poziomą reprezentującą przełamane w górę wiosną 2021 przedcovidowe wsparcie, dolne ograniczenie 2-letniego kanału trendu wzrostowego i dolnego ograniczenie kanału hipotetycznego trendu spadkowego rozpoczętego w październiku ub.r.
Gdyby w najbliższych tygodnia WIG-20 osiągnął okolice tych 3 linii wsparcia trudno byłoby się oprzeć wrażeniu, że stworzyłoby to dobrą okazję do przynajmniej krótkoterminowych zakupów. Nawet w pesymistycznych scenariuszach dla globalnego rynku a la 2011, 2008 czy 2011, w których można szukać inspiracji dla wydarzeń w tym roku, okres do maja (przynajmniej) jest bezpieczny, co zresztą zgadza się z typową sezonowością.
Jeśli chodzi o poszczególne sektory, to w styczniu nadal królował WIG-BANKI (+3,29 proc.),
którego radość z trwającego w naszym kraju wzrostu stóp procentowych zdaje się nie mieć końca. W zestawieniu półrocznych stóp zwrotu WIG-BANKI jest na pierwszym miejscu (+36,2 proc.) z wielką przewagą nad drugim najlepszym w tym okresie indeksem sektorowym WIG-MOTO (+4,68 proc.).
WIG-BANKI był na koniec stycznia także na pierwszym miejscu w rankingu rocznych stóp zwrotu (+85 proc.)
Warto jednak pamiętać, że WIG-BANKI zrealizował już właściwie cały program porecesyjnej jazdy obowiązkowej, który pamiętamy z lat 2009-2011, jakkolwiek ustanowienie przezeń nowych cyklicznych szczytów w najbliższych miesiącach jest oczywiście możliwe, a nawet – przy obecnej sile sektora - wysoce prawdopodobne, to trzeba pamiętać, że możliwe tu w krótkim terminie zyski zaczynają wyglądać coraz mniej atrakcyjnie w stosunku do średnioterminowego ryzyka, którym oczywiście jest powtórka z 2011 roku (2 lata po dnie recesji tak i i obecnie), w który to scenariuszu indeks ten wróciłbym w pobliże potężnej linii wsparcia przebywającej obecnie nieco ponad poziomem 6000 pkt., a więc z obecnych poziomów o 1/3.
Na drugim biegunie sektorowej siły można umieści WIG-GAMES i WIG-LEKI,
które straciły w styczniu odpowiednio -13,36 proc. i -12,55 proc. WIG-GAMES spada już od listopada 2020, a WIG-LEKI od marca 2021 i trudnie nie odnieść wrażenia, że ta słabość obu indeksów wynika z dyskontowania przez rynek końca wpływu pandemii COVID na sytuację zdrowotną i życie społeczne. WIG-GAMES spadł w styczniu do najniższego poziomu od końca marca 2020 i odwiedziny w tym roku poziomów dołków covidowej paniki wydają się całkiem realne. WIG-LEKI był w styczniu najniżej od czerwca 2020 i też nie wyglądał zbyt zdrowo.
