Stan faktyczny. IV fala koronawirusa w Polsce prawdopodobnie w tym tygodniu przebije II falę pod względem liczby zachorowań. 7-dniowa średnia zakażeń w porównaniu z zeszłym tygodniem jest o około 13% większa – obecnie to średnio ponad 23 tys. zakażeń dziennie (w szczycie II fali było średnio 25,5 tys. zakażeń dziennie). Wczoraj liczba hospitalizowanych pacjentów przekroczyła 20 tys. osób (wzrost o 19% t/t).
Ostatni raz mieliśmy do czynienia z taką sytuacją na początku maja. Spośród 20 tys. hospitalizowanych pacjentów 1816 znajduje się pod respiratorem. Na dziś pod względem liczby zgonów umiera około 316 osób dziennie w średniej 7-dniowej – jest to wzrost o 19% w porównaniu z zeszłym tygodniem.
Liczba osób zaszczepionych I dawką zbliża się powoli do 55% społeczeństwa, a liczba całkowicie zaszczepionych do 54%
W ostatnim czasie wzrosła liczba pierwszych szczepień przeciw COVID-19 – teraz jest to ok. 25 tys. osób dziennie w średniej 7-dniowej wobec 15- 18 tys. wcześniej. Prawie 2,5 miliona osób przyjęło już dawkę przypominającą, co stanowi 6,5% społeczeństwa.
Prognozy
Dostępne prognozy rozwoju IV fali udostępniane przez zespoły MOCOS i ICM UW wyglądają niezbyt różowo (datowane są odpowiednio na 21 i 25 listopada). Model MOCOS wskazuje na szczyt IV fali w pierwszym tygodniu grudnia, ze 7 tygodniową średnią zakażeń w okolicach 24 tys., osób dziennie. W horyzoncie prognozy (do 20 grudnia), liczba zakażeń ma opadać do ok. 17 tys. zakażonych. W podobnych okolicach (również 1. tydzień grudnia) wypada szczyt IV fali w modelu ICM UW, szacowana jest też podobna średnia zakażeń w szczycie (24-27 tys. osób, w zależności od scenariusza). Następnie liczba zakażonych ma opadać – w okolice 15 tys. z końcem grudnia i 5 tys. z końcem stycznia.
Źródło: MOCOS (link)link
To wciąż liczby, które będą powodować istotne obciążenie służby zdrowia i prawdopodobnie wysoką ilość zgonów
W każdym wariancie konieczne będzie udostępnianie dodatkowych łóżek w szpitalach, a samo obłożenie będzie nierówne w poszczególnych regionach. Obstawiamy, że każdy wariant będzie niósł za sobą spadek optymizmu konsumentów (nałożenie strachu epidemicznego oraz wysokiej inflacji) i na obecnym etapie – biorąc pod uwagę możliwości błędów prognoz – należy się liczyć z nałożeniem restrykcji epidemicznych. Na razie jednak taki planów nie ma, choć…
Wariant Omikron (B.1.1.529) może wywrócić stolik prognostyczny,
natomiast prócz różnic z budowie (dla zainteresowanych link) względem innych wariantów, niewiele na razie o nim wiemy. W szczególności nie wiadomo, jak wygląda jego zakaźność, wpływ na ryzyko hospitalizacji i zgonu, nie wiadomo, czy powoduje cięższy, czy lżejszy przebieg choroby (ku temu drugiemu wariantowi na razie ciążą wypowiedzi naukowców z RPA, choć wciąż podkreślamy, że nic na tym etapie nie jest ustalone), wreszcie – czy dotychczasowe szczepionki będą skuteczne (producenci szczepionek zapewniają jednak, że w ciągu 100 dni są w stanie odpowiednio zmodyfikować preparaty i poprawić ich skuteczność). Wiemy, że wariant ten obecny jest już w wielu krajach. Informacje o zawieszaniu lotów z RPA oraz „uszczelnieniu” granic (np. powroty do kraju ograniczone tylko i wyłącznie do obywateli – tak zarządził m. in. Izrael) spowodowały solidną wyprzedaż na rynkach finansowych. Spadały giełdy, rentowności obligacji, istotnie przeceniła się ropa naftowa (ale np. miedź i surowce energetyczne już nie), podrożał frank szwajcarski i osłabił się złoty, co wywindowało notowania CHFPLN w okolice 4,50.
Jest za wcześnie, aby modyfikować prognozy makro na podstawie powyższych informacji
Trudno przypisywać prawdopodobieństwo różnym scenariuszom. W wariantach skrajnych ożywienie potoczy się obecnie ustalonym torem (dynamika PKB w okolicach 4%, ryzyko w dół) lub ugrzęźnie na co najmniej pół roku (w tym wariancie obstawilibyśmy, że wzrost PKB w Polsce w całym roku znajdzie się w przedziale 0-2%, choć to na obecnym etapie bardziej zgadywanie). W pierwszym przypadku – to już wiemy i widzimy w Europie - zobaczymy eskalację obostrzeń epidemicznych, jednak nie będą one nadmiernie dotkliwe dla wzrostu PKB. Większym problemem są naszym zdaniem w tym scenariuszu wciąż aspekty podażowe wirusa (np. nowa fala epidemiczna w Chinach) niż popytowe (twarde lockdowny). To z kolei sprawia, że okres wysokiej inflacji może się wydłużać. W drugim scenariuszu obostrzenia epidemiczne będą bardziej dotkliwe. Można spodziewać się powtórki z 2020 i współistnienia szoku popytowego i podażowego, jednak prawdopodobnie w mniejszej skali. To może zbliżać gospodarkę do scenariusza stagflacyjnego, głównie ze względu na eskalację problemów podażowych na rynkach dóbr oraz wydłużenie powrotu podaży pracy do normalności.
