Prezes NBP, A.Glapiński, na konferencji prasowej wskazał, że za decyzją o utrzymaniu stóp procentowych bez zmian na listopadowym posiedzeniu stały następujące przesłanki:
1) duża skala już dokonanych podwyżek stóp procentowych w Polsce;
2) zacieśnianie polityki pieniężnej przez największe banki centralne świata;
3) pogorszenie koniunktury i ryzyko recesji u naszych największych partnerów handlowych;
4) pogorszenie koniunktury w kraju i rosnące ryzyko recesji.
Zdaniem Prezesa NBP inflacja pozostanie wysoka, a w najbliższych miesiącach może rosnąć, osiągając szczyt w styczniu-lutym 2023 (na poziomie ok. 19% r/r z uwzględnieniem częściowego zniesienia Tarczy Antyinflacyjnej). Począwszy od 2q23 inflacja ma się zacząć wyraźnie osłabiać, by w 4q23 spaść do ok. 8%. Inflacja do celu powróci dopiero w 2025 - na prośbę RPP projekcja na ten rok została zaprezentowana już w tej edycji Raportu, zamiast - jak to miało miejsce w poprzednich latach - dopiero w marcu. Prof. Glapiński podkreślił, że obecny poziom stóp jest zdaniem Rady właściwy i stopniowo będzie sprowadzał inflację do celu. Przypomniał o opóźnionym wpływie polityki pieniężnej na inflację oraz o świadomej decyzji RPP w kwestii wolniejszego sprowadzania inflacji do celu, aby ten proces nie skutkował istotnymi kosztami gospodarczymi. Prezes NBP przypomniał, że Rada pozostaje w trybie „data driven” i w przypadku zmian w ocenie gospodarki możliwe są wszelkie możliwe działania. Cykl podwyżek został zawieszony, a nie zakończony. Prezes NBP poinformował, że Rada zatwierdziła Raport o Inflacji oraz opinię NBP do ustawy budżetowej. Zdaniem gremium polityka fiskalna w 2023 ma być neutralna, a nie ekspansywna, do czego przyczynić ma się m.in. ograniczenie skali Tarczy Antyinflacyjnej (NBP wstępnie szacuje, że rząd efektywnie utrzyma dezinflacyjny wpływ ok. 50% obecnej Tarczy), co zwiększy skuteczność krajowego policy-mix. A.Glapiński przyznał też, że światowe gospodarki prowadzą niespójny policy mix – banki centralne zacieśniają, a rządy luzują politykę gospodarczą, co utrudnia walkę z inflacją.
Opis dyskusji na październikowym posiedzeniu RPP wskazuje, że - zdaniem większości członków Rady - ze względu na skalę i trwałość oddziaływania dotychczasowych szoków, które pozostają poza wpływem krajowej polityki pieniężnej, powrót inflacji w kierunku celu będzie następował stopniowo. Według Rady zbyt szybkie sprowadzenie inflacji do celu mogłoby wiązać się z istotnymi kosztami dla stabilności makroekonomicznej. Na posiedzeniu pojawiły się też głosy mniejszości dotyczące ujemnych realnych stóp procentowych i niewystarczającej skali podwyżek stóp.
Przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w 3q22 wzrosło o 14,6% r/r wobec 11,8% r/r w 2q22. Nieoczekiwanie wzrost wynagrodzeń w gospodarce (łącznie z sektorem publicznym i małymi jednostkami) był silniejszy niż w sektorze przedsiębiorstw (powyżej 9 pracowników), gdzie przeciętne wynagrodzenie w 3q22 zwiększyło się o 14,3% r/r. W ujęciu realnym wynagrodzenia spadły drugi kwartał z rzędu, tym razem o 1,5% r/r. Siła nabywcza dochodów z pracy zmniejsza się, co ma negatywne przełożenie na konsumpcję. Zaskakująco silne wynagrodzenia w 3q22 mogą odzwierciedlać wciąż wysoką siłę przetargową pracowników, którym pracodawcy rekompensowali, przynajmniej częściowo, wzrost inflacji. Nie mamy jednak jeszcze szczegółowych danych, które umożliwiłyby weryfikację tej tezy. W sektorze przedsiębiorstw powszechną formą takiej rekompensaty były jednorazowe dodatki inflacyjne, wypłacane np. w górnictwie i energetyce.
KE obniżyła prognozy wzrostu PKB dla Polski, do 4,0% w 2022 (z 5,2% oczekiwanych latem) i 0,7% w 2023 (z 1,5%). W 2024 wg KE PKB Polski wzrośnie o 2,6%. W górę zrewidowano prognozy inflacji do 13,3% w 2022 (z 12,2%), 13,8% w 2023 (z 9,0%). W 2024 wg KE inflacja HICP wyniesie 4,9%. KE oczekuje wzrostu deficytu finansów publicznych, z 4,8% PKB prognozowanych na ten rok, do 5,5% w 2023, oraz jego ograniczenia do 5,2% w 2024. Większy deficyt doprowadzi do wzrostu długu publicznego w relacji do PKB, do 52,9% w 2023 i 54,2% w 2024. Według KE już w 2023 deficyt rachunku obrotów bieżących spadnie, do 2,5% PKB, a w 2024 będzie wynosił jedynie 1,6% PKB. W komentarzu do prognozy podkreślono istotny negatywny wpływ na PKB wynikający z redukcji zapasów (odejmą od wzrostu PKB ok. 2pp) oraz pozytywne oddziaływanie ze strony inwestycji publicznych (samorządowych i zbrojeniowych). Według KE reakcją rynku pracy na okres dekoniunktury będzie jedynie ograniczenie tempa wzrostu wynagrodzeń, a nie wzrost bezrobocia. Komisja zakłada, że pogorszenie koniunktury i silne podwyżki stóp pozwolą ograniczyć inflację, która osiągnie szczyt na początku 2023 na poziomie ok. 19%, a następnie zacznie sukcesywnie spadać, do 4,3% na koniec 2024.
Według doniesień medialnych w tym tygodniu gotowy ma być projekt ustawy chroniącej przed podwyżkami cen gazu. Ustawa obejmie gospodarstwa domowe i prawdopodobnie także odbiorców wrażliwych, natomiast nie jest przesądzone, czy będzie także dotyczyć małych i średnich firm. Rozwiązanie wprowadzałoby ceny maksymalne na gaz z możliwością rekompensaty dla jego dostawców. W zależności od szczegółowych rozwiązań koszt ustawy sięgałby od kilkunastu do 30 mld PLN.
L.Kotecki (RPP) ocenił, że mamy już galopującą inflację, która rozlewa się na wszystkie towary i usługi. Jego zdaniem, w takich warunkach brak decyzji o podwyżce stóp na listopadowym posiedzeniu może wyglądać trochę jak poddanie się. W jego ocenie zakładana ścieżka dezinflacji w przyszłym roku jest bardzo silna, co jest bardzo optymistycznym założeniem. Kotecki nadal opowiada się za podwyżkami stóp procentowych w skali większej niż 25 pb.
