W wyniku wojny w Ukrainie środowisko makroekonomiczne stało się zdecydowanie mniej przewidywalne. Dotyczy to przede wszystkim Europy, gdzie publikowane w marcu dane okazały się nieco gorsze od oczekiwań. Jednocześnie publikacje z USA zaskoczyły lekko pozytywnie. Dane z polskiej gospodarki były mieszane, jednak uwaga zwrócona została bardziej w stronę polityki fiskalnej, gdzie rząd ani myśli o zakończeniu jej ekspansji.
Ogłoszone propozycje zmian implikować będą kolejny zastrzyk gotówki do firm i gospodarstw domowych, co będzie oddziaływać w kierunku wyższej inflacji. Choć uważamy, że część tych zmian jest pozytywna, to moment ich wdrażania nie jest optymalny. Dodając do tego inne działania rządu okazuje się, że stymulacja fiskalna w tym roku wynieść może blisko 3% PKB, a na tym najpewniej się nie skończy. Jednocześnie działania te mogą w pewnym stopniu wspierać dynamikę wzrostu realnego PKB, choć zapewne większość stymulacji może odbić się w wyższej inflacji.
W krótkim okresie kluczowa jest również rola uchodźców,
których obecność będzie oddziaływać w kierunku wzrostu popytu na dobra podstawowe. Przy ograniczonej podaży dóbr, czynnik ten będzie także oddziaływał zauważalnie w stronę wyższej inflacji (m.in. żywności). Jednocześnie możemy widzieć wyższą presję na saldzie rachunku obrotów bieżących w przypadku przekierowania popytu poza granice naszego państwa. Globalnie największą uwagę przykuwały Chiny, gdzie sytuacja pandemiczna istotnie pogorszyła się. Kraj utrzymuję politykę zero-COVID, co prowadzi do kolejnych ograniczeń życia gospodarczego. Restrykcje ogłoszono w Szanghaju, a także niektórych ościennych miastach. Ma to już swoje negatywne konsekwencje w postaci mniejszej liczby obłożenia hoteli, istotnego spadku aktywności w lotnictwie, drastycznego obniżenia liczby pasażerów w transporcie publicznym czy mniejszej aktywności w przemyśle. Władze Szanghaju zdecydowały się na dodatkowe wsparcie przedsiębiorstw w kwocie ok. 22 mld USD (niższe obciążenia podatkowe).
Rząd Chin przedstawił również cel wzrostu PKB na 2022 rok, który wynosi 5,5%
Z kolei pierwsze dano makroekonomiczne za styczeń i luty okazały się lepsze od oczekiwań. Nie oznacza to jednak końca stymulacji fiskalnej i monetarnej. Pekin zapowiedział poluzowanie ograniczeń na firmy technologiczne (po gwałtownej wyprzedaży akcji tych spółek) i dalsze wsparcie sektora nieruchomości. Jednocześnie oczekujemy, że Ludowy Bank Chin dokona w najbliższym czasie kolejnej obniżki stóp procentowych. Choć obraz ten wydaje się wspierać napływ zagranicznego kapitału do niektórych branż, to postawa Chin wobec wojny w Ukrainie oraz regulacje dot. nierezydentów mogą zniechęcać do takiego działania
