Wtorek przyniósł stabilizację na rynku złotego, kurs EUR/PLN kończył sesję nieco poniżej 4,61, a USD/PLN w pobliżu 4,36. Na globalnym rynku FX kurs EUR/USD zszedł na nowe, średnioterminowe minima w pobliże 1,0570.
Przy pustym, krajowym kalendarium makro złoty we wtorek pozostawał pod wpływem otoczenia globalnego, w którym to dominowała awersja do ryzyka. W dół szły indeksy giełdowe z rynków bazowych, a dolar reprezentowany przez DXY pozostawał w okolicach 10-cio miesięcznych maksimów. W otoczeniu rynku nie było jednak nowych czynników, które mogłyby wzmocnić lub znacząco osłabić ww. tendencje, a tym samym inwestorzy reagowali na czynniki techniczne jak np. na test dolnego ograniczenia średnioterminowego kanału spadkowego na wykresie notowań EUR/USD (okolice 1,0570). Poziom ten zadziałał jako wsparcie, choć skala odreagowania była niewielka. Generalnie otoczenie rynkowe pozostawało dla walut z rynków EM niesprzyjające, a tym samym stabilizację notowań głównych par z PLN można odbierać pozytywnie.
Zobacz także: Inflacja w Polsce we wrześniu. Analitycy nie mają złudzeń - będzie jednocyfrowa i zaskakująca!
Środowe kalendarium makro z Polski jest puste, a tym samym złoty w dalszym ciągu będzie podlegał globalnym nastrojom. Te natomiast będą kształtowane przez wyczekiwanie na ewentualne porozumienie w sprawie limitu zadłużenia USA i związane z nim ostrzeżenia agencji Moody’s dotyczące możliwego obniżenia ratingu kredytowego rządu Stanów Zjednoczonych. Rynki będą również zwracać uwagę na publikowane w środę indeksy zaufania konsumentów z Niemiec i Francji oraz na dane o zamówieniach z USA za sierpień br. Naszym zdaniem pomimo wtorkowej odporności złotego na niesprzyjające otoczenie, w najbliższych dniach ryzyka przesunięte będą w kierunku jego osłabiania, co dla EUR/PLN mogłoby oznaczać ruch w kierunku 4,63-4,64, a dla USD/PLN być może powyżej 4,37.
Na krajowym rynku stopy procentowej wtorkowa sesja niewielkie przesunięcia cen, a rentowności SPW zmieniły się w zakresie +1/-3 pb. Na rynkach bazowych FI dochodowości kontynuowały wzrosty i zamknęły sesję na wieloletnich maksimach, w pobliżu 2,81% dla 10-letnich Bundów oraz 4,55% dla 10-letnich UST.
We wtorek nie pojawiły się nowe czynniki, które mogłyby mieć istotny wpływ na notowania SPW, a rynki globalne dyskontowały jeszcze ubiegłotygodniowe posiedzenia głównych banków centralnych. W pierwszych fazach sesji rentowności 10-letnich Bundów i UST dotarły do technicznych oporów tworzonych przez górne ograniczenia średnioterminowych kanałów wzrostowych (odpowiednio 2,82% oraz 4,56%), co w połączeniu ze zniżkującymi w tej fazie notowań cenami ropy naftowej wywołało lokalną realizację zysków i spadek dochodowości. To wywierało także presję na niższe rentowności krajowych SPW, które zostały w większości utrzymane, pomimo, że rynki bazowe wróciły do okolic porannych maksimów.
Na krajowy rynek FI większego wpływu nie miało wtorkowe posiedzenie MNB, którego decyzje były zgodne z oczekiwaniami (obniżka 1-dniowej stopy depozytowej o 100 pb do 13% przy pozostawieniu głównej stopy bez zmian) i prawdopodobnie nie będzie mieć go również środowe posiedzenie CNB, gdzie konsensus zakłada pozostawienie głównej stopy na poziomie 7%. Warto również dodać, że w środę w Polsce odbędzie się aukcja regularna, na której MF zaoferuje obligacje w kwocie 5-8 mld zł zapadające w latach 2023-2033, co może nieco ciążyć rynkowi.
Naszym zdaniem spore przesunięcia rentowności z ubiegłych sesji oraz bliskość istotnych technicznie poziomów powinny w najbliższych dniach sprzyjać stabilizacji notowań krajowych SPW oraz papierów z rynków bazowych, w oczekiwaniu na czwartkowe i piątkowe wstępne odczyty inflacyjne za wrzesień br.
Wykres dnia: Od połowy lipca br. trendy rentowności 10-letnich obligacji USA i Polski bardzo mocno zsynchronizowały się.
Źródło: Refinitiv
