Zgodnie ze wstępnym szacunkiem inflacja CPI w Polsce zwiększyła się we wrześniu do 17,2% r/r wobec 16,1% w sierpniu, kształtując się wyraźnie powyżej konsensusu rynkowego spójnego z naszą prognozą (16,5%). Tym samym ukształtowała się ona na najwyższym poziomie od lutego 1997 r. GUS opublikował częściowe dane nt. struktury inflacji zawierające informacje o tempie wzrostu cen w kategoriach „żywność i napoje bezalkoholowe”, „nośniki energii” oraz „paliwa”. Do zwiększenia inflacji przyczyniły się wyższe dynamiki cen żywności i napojów bezalkoholowych (19,3% r/r we wrześniu wobec 17,5% w sierpniu), nośników energii (44,2% wobec 40,3%) oraz wzrost inflacji bazowej, która zgodnie z naszymi szacunkami wyniosła we wrześniu 10,7-10,8% r/r wobec 9,9% w sierpniu. Przeciwny wpływ miał natomiast spadek dynamiki cen paliw, która obniżyła się do 18,3% r/r wobec 23,3%. Ubiegłotygodniowe dane stanowią ryzyko w górę dla naszego scenariusza, zgodnie z którym średnioroczna inflacja w Polsce wyniesie 14,2% wobec 5,1% w 2021 r., a w 2023 r. obniży się do 9,0%. Nasz zrewidowany scenariusz makroekonomiczny przedstawimy w kolejnej MAKROmapie.
Indeks Ifo obrazujący nastroje niemieckich przedsiębiorców reprezentujących przetwórstwo, budownictwo, handel i usługi zmniejszył się we wrześniu do 84,3 pkt. wobec 88,6 pkt. w sierpniu, kształtując się znacząco poniżej oczekiwań rynku (87,0 pkt.). Spadek indeksu wynikał ze zmniejszenia jego składowych zarówno dla oceny bieżącej sytuacji, jak i oczekiwań. W ujęciu sektorowym pogorszenie koniunktury odnotowano we wszystkich kategoriach (przetwórstwo, usługi, handel, budownictwo). Publikacja wrześniowego indeksu Ifo, w połączeniu z opublikowanymi dwa tygodnie temu indeksami PMI (por. MAKROmapa z 26.09.2022), stanowi istotne ryzyko w dół dla naszej prognozy, zgodnie z którą kwartalna dynamika PKB w Niemczech wyniesie 0,0% w III kw. wobec 0,1% w II kw.
Zgodnie ze wstępnym szacunkiem inflacja w strefie euro zwiększyła się we wrześniu do 10,0% r/r wobec 9,1% w sierpniu, kształtując się powyżej konsensusu rynkowego spójnego z naszą prognozą (9,6%). Tym samym inflacja w strefie euro osiągnęła nowy najwyższy poziom w historii. Wzrost inflacji wynikał z wyższej dynamiki cen we wszystkich głównych kategoriach: „żywność”, „dobra przemysłowe”, „nośniki energii” oraz zwiększenia inflacji bazowej (4,8% r/r we wrześniu wobec 4,3% w sierpniu – nowy rekord). Dane stanowią istotne ryzyko w górę dla naszego scenariusza, zgodnie z którym w całym 2022 r. inflacja w strefie euro wyniesie 7,8% r/r wobec 2,6% w 2021 r.
W ubiegłym tygodniu poznaliśmy ważne dane z amerykańskiej gospodarki. Zgodnie z finalnym szacunkiem sprowadzone do wymiaru rocznego tempo wzrostu amerykańskiego PKB w II kw. zwiększyło się do -0,6% wobec -1,6% w I kw. (bez zmian w porównaniu do drugiego szacunku). Tym samym finalny szacunek potwierdził, że II kw. br. był drugim kwartałem z rzędu spadku PKB, co oznacza, że USA weszły w I kw. br. w techniczną recesję. Wkład konsumpcji prywatnej do wzrostu gospodarczego w II kw. został zrewidowany w górę, co zostało skompensowane przez niższe kontrybucje eksportu netto, inwestycji i zapasów. W ubiegłym tygodniu poznaliśmy również wstępne dane nt. zamówień na dobra trwałe, których miesięczna dynamika obniżyła się w sierpniu do -0,2% wobec -0,1% w lipcu, kształtując się powyżej oczekiwań rynku (-0,5%). Bez uwzględnienia środków transportu miesięczna dynamika zamówień na dobra trwałe nie zmieniła się w sierpniu w porównaniu do lipca i wyniosła 0,2%. Jednocześnie dynamika zamówień na cywilne dobra kapitałowe ustabilizowała się na poziomie 8,8% r/r co w naszej ocenie wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo kontynuacji ożywienia inwestycji w USA w II poł. br. W ubiegłym tygodniu opublikowane zostały także dane nt. inflacji PCE, która zmniejszyła się w sierpniu do 6,2% r/r wobec 6,4% w lipcu. Wzrost został odnotowany natomiast w przypadku inflacji bazowej PCE (4,9% wobec 4,7%) wskazując na nadal rosnącą presję inflacyjną w amerykańskiej gospodarce. Na poprawę nastrojów amerykańskich konsumentów wskazały zarówno finalny indeks Uniwersytetu Michigan (58,6 pkt. we wrześniu wobec 58,2 pkt. w sierpniu 59,5 pkt. we wstępnym szacunku), jak i indeks Conference Board (108,0 pkt. we wrześniu wobec 103,6 pkt. w sierpniu). Ubiegłotygodniowe dane z amerykańskiej gospodarki stanowią wsparcie dla naszego scenariusza, zgodnie z którym amerykański PKB zwiększy się w 2022 r. o 1,7% wobec wzrostu o 5,9% w 2021 r.
W ubiegłym tygodniu poznaliśmy wyniki badań koniunktury w chińskim przetwórstwie. Indeks CFLP PMI wskazał na wzrost aktywności w chińskim przetwórstwie we wrześniu (50,1 pkt. wobec 49,4 pkt. w sierpniu). Z kolei indeks Caixin PMI zmniejszył się we wrześniu do 48,1 pkt. wobec 49,5 pkt. w sierpniu, kształtując się wyraźnie poniżej oczekiwań rynku (49,5 pkt.). Spadek indeksu wynikał z niższych wkładów 4 z 5 jego składowych (dla bieżącej produkcji, nowych zamówień, zapasów oraz zatrudnienia), podczas gdy przeciwny wpływ miał wyższy wkłady składowej dla czasu dostaw. W danych na szczególną uwagę zasługuje pierwszy od maja 2022 r. spadek bieżącej produkcji. Zgodnie raportem był to efekt restrykcji rządowych wprowadzonych w związku z ogniskami pandemii COVID-19, przejściowych zamknięć zakładów oraz zmniejszonego popytu. Z uwagi na obawy przed skutkami pandemii firmy pesymistycznie oceniały swoje perspektywy. Wskaźnik oczekiwanej produkcji w horyzoncie 12 miesięcy obniżył się we wrześniu do najniższego poziomu od listopada 2019 r. Prognozujemy, że w kolejnych miesiącach chiński rząd nasili działania w ramach swojej polityki gospodarczej ukierunkowane na pobudzenie wzrostu gospodarczego. Niemniej jednak prognozujemy, że dynamika PKB w Chinach obniży się do 3,0% w 2022 r. wobec 8,1% w 2021 r.
Agencja Standard & Poor’s utrzymała długookresowy rating Polski na poziomie A- z perspektywą stabilną. W raporcie agencja zwróciła uwagę, że wojna w Ukrainie i związany z nią szok stagflacyjny mocno uderzyły w polską gospodarkę. Agencja zaznaczyła jednocześnie, że konkurencyjna i zdywersyfikowana gospodarka Polski, a także niskie zadłużenie i dobra sytuacja w finansach publicznych pomogą złagodzić zagrożenia jakie niesie wojna. W scenariuszu bazowym S&P zakłada, że polski rząd ostatecznie osiągnie porozumienie z Komisją Europejską i Krajowy Plan Odbudowy zostanie uruchomiony, jednak prawdopodobnie nastąpi to dopiero pod koniec 2023 r. Według S&P podniesienie oceny ratingowej Polski byłoby możliwe, gdyby po ustąpieniu skutków wojny w Ukrainie Polska utrzymała szybki wzrost gospodarczy, a sytuacja w finansach publicznych okazała się lepsza od prognoz agencji. S&P oczekuje, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniesie 4,5% PKB w 2022 r. i 5,8% PKB w 2023 r. Z drugiej strony rating mógłby zostać obniżony, gdyby negatywny wpływ wojny w Ukrainie był większy i bardziej długotrwały od oczekiwań, co skutkowałoby znacznym spowolnieniem gospodarczym w średnim okresie. Ponadto obniżenie ratingu byłoby możliwe w przypadku mniejszych transferów środków z UE w następstwie napięć na linii Polska-UE. Stabilizacja ratingu jest neutralna dla kursu złotego i rentowności obligacji.
