Podczas gdy wiele głównych banków centralnych zmienia kierunek w polityce monetarnej, Bank Japonii pozostaje mocno ekspansywny. Zgodnie z oczekiwaniami stopy procentowe zostały pozostawione na niezmienionym poziomie na ostatnim posiedzeniu w grudniu. Gospodarka Japonii w dużej mierze uniknęła szoku inflacyjnego, który dotknął resztę świata. To dowód na to, że nawet przy silnym wpływie czynników zewnętrznych, takich jak globalne ograniczenia podaży, Japonia znajduje się w permanentnym stanie niskiej inflacji i jednocześnie niskich stóniskich stóp procentowych..
Przypomnijmy, że w momencie wybuchy pandemii COVID-19 banki centralne z grupy G10 zdecydowały się niemal jednogłośnie poluzować parametry polityk monetarnych przez nich prowadzonych. W tym momencie, kiedy szczepienia postępują a inflacja zaczyna zagrażać, instytucje pomału wychodzą z ultra-luźnej polityki. W Japonii nic się w tej kwestii nie dzieje. Taki stan rzeczy powinien w kolejnym roku faworyzować waluty z wyższymi stopami zwrotu i ciążyć japońskiej walucie. Jen będzie słabszy głównie w relacji do walut, których banki centralne wysyłają zdecydowane sygnały normalizacyjne (Fed, BoE).
Stwierdzenie, że na całym świecie inflacja galopuje nie do końca jest prawdą
W wielu krajach ma to miejsce, ale nie we wszystkich. W Japonii utrzymuje się ona nieznacznie powyżej poziomu z poprzedniego roku. Jeśli wyłączymy do tego energię oraz żywność, to wówczas zobaczymy spadek cen w ostatnich 12 miesiącach o 1,2 proc.
Inflacja CPI, bazowa oraz główna stopa procentowa w Japonii, źródło: Bloomberg
Kluczową rolę odgrywają oczekiwania inflacyjne
W krajach z grupy G10 gwałtowny wzrost cen jest zauważalny w miejscach, gdzie inflacja była już odczuwalna przed wybuchem pandemii. Koronawirus jedynie to spotęgował. Globalny szok inflacyjny nie był w stanie wyciągnąć Japonii z niskich poziomów CPI. Zatem ciężko sobie wyobrazić co musiałoby się stać, żeby doszło do zmiany na tym polu. Kraj Kwitnącej Wiśni pozostanie prawdopodobnie w pułapce niskiej dynamiki wzrostu cen i niskich stóp procentowych. Oznacza to jedno: polityka Banku Japonii w dającej się przewidzieć przyszłości pozostanie bezczynna.
Kiedy inflacja się lekko podnosi, BoJ nie widzi możliwości podnoszenia stóp –
ponieważ uważa, że prawidłowo zidentyfikował takie okresy jako przejściowe. Kiedy CPI spada (i pojawia się deflacja) – nie ma miejsc na obniżkę stóp. Wszystko wskazuje na to, że instytucja uważa poziom głównej stopy procentowej, czyli -0,1 proc. jako dolną granicę. Potwierdza to fakt, że w momencie wybuchu pandemii (marzec 2020) BoJ nie zdecydował się na jakikolwiek ruch w dół.
W horyzoncie prognozy istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, by cokolwiek się zmieniło
BoJ będzie trzymał się kontroli krzywej dochodowości i skupu aktywów, tak więc polityka monetarna na Dalekim Wschodzie pozostanie ultra-ekspansywna. Oznacza to, że w dającej się przewidzieć przyszłości rozbieżność pomiędzy polityką monetarną głównych banków centralnych będzie się pogłębiać.
Wykres USD/JPY, interwał miesięczny, źródło: TMS Brokers
Przede wszystkim rozdźwięk między polityką Fed i BoJ, co wskazuje na deprecjację jena głównie wobec dolara w najbliższych miesiącach. Oczywiście jen nadal będzie wybieranym aktywem w momentach podwyższonej awersji do ryzyka. Jednak w relacji do zielonego będzie w takich okresach zyskiwał nieco mnie, bo „zielony” jest równie często kupowany przez inwestorów w momentach zawirowań na rynkach finansowych.
Za wzrostami pary walutowej USDJPY w 2022 roku przemawia oczywiście wspomniana wyżej polityka Rezerwy Federalnej,
która obrała jesienią tego roku zdecydowanie jastrzębi kierunek. Powell zdecydował się na szybszy „tapering” (redukcję skupu aktywów z rynku), co oznacza, że cały program skończy się w połowie marca. Jednocześnie wzrosła mediana oczekiwań członków FOMC dotycząca podwyżek stóp procentowych w USA. Tak wynika z wykresu kropkowego. Pokazuje on trzy ruchy w górę w 2022 roku.
Wzrosty na USD/JPY rozpoczęły się z początkiem 2021 roku
W pierwszym kwartale para walutowa z poziomu 102,70 urosła do 110,90 po czym nastąpił okres korekty oraz konsolidacji, która zakończyła się pod koniec września. Szczyt minionego roku został ukształtowany na poziomie 115,40. Okres końca października, listopada oraz grudnia przyniósł wzrosty ale również kolejną korektę do 112,60. (zniesienie wewnętrzne Fibo 23,6 proc.) Cały czas jednak para walutowa znajduje się w średnioterminowym kanale wzrostowym, a aktualna formacja świecowa (zbliżona do flagi) świadczy o większym prawdopodobieństwie dalszych wzrostów.
Wykres USD/JPY, interwał tygodniowy, źródło: TMS Brokers
Nie zapominajmy, że na wykresie miesięcznym klarownie widać, że szczyt z listopada 2021 silnie koresponduje z maksimami z listopada 2017 roku oraz października 2018 r. To w tym momencie ten poziom będzie ograniczał wzrosty i stanowił silną barierę do pokonania. Sforsowanie jej otwiera drogę notowaniom pary walutowej do 118,65.
