W środę RPP dokona kolejnego zacieśnienia polityki pieniężnej. Oczekujemy podwyżki stóp o 50pb.
Spodziewamy się, że w środę RPP podniesie stopę referencyjną o 50pb, po podwyżce o 75pb w marcu. Naszym zdaniem skala podwyżki będzie mniejsza niż miesiąc wcześniej, ponieważ złoty umocnił się o ponad 25gr względem € od poprzedniej podwyżki. Wciąż jednak spodziewamy się systematycznego wzrostu stóp w kolejnych miesiącach do 6,5%. Inflacja zaskakuje po wyższej stronie, rosną ceny surowców, ale także inflacja bazowa notuje rekordowe miesięczne przyrosty, więc presja inflacyjna rozlewa się na cały koszyk CPI.
Bierzemy pod uwagę zapowiedzi prezesa NBP mówiące o zmianie nastawienia na jeszcze bardziej jastrzębie. Nasza analiza funkcji reakcji RPP wskazuje, że przy obecnych prognozach PKB i inflacji oraz zakładając, że nastawienie obecnej Rady zbliży się do tego z lat 2010-2016 (była bardziej restrykcyjna niż ta z lat 2016-2022, ale historycznie raczej umiarkowana) to sugeruje stopę docelową nawet około 7,5%,
Dwucyfrowy wzrost cen konsumpcyjnych w marcu. Obecne policy może być nieskuteczne w walce z inflacją
Inflacja CPI wzrosła w marcu do 10,9%r/r, z 8,5%r/r w lutym, osiągając dwucyfrowe poziomy. W porównaniu do poprzedniego miesiąca roczna inflacja wzrosła o 2,4 pkt. proc., z czego 1,3 pkt. proc. można przypisać wzrostowi cen paliw (wzrost o 33,5%r/r vs. 11,1%r/r w poprzednim miesiącu). Przyspieszyło także roczne tempo wzrostu żywności i napojów bezalkoholowych, co dołożyło kolejne 0,4 pkt. proc. do wyższej inflacji. Pozostała część wzrostu inflacji CPI to w głównej mierze „zasługa” wyższych cen nośników energii. Wkład inflacji bazowej nie był tak duży jak energii czy żywności, wciąż jednak wzrosła ona niemal 1%m/m, co jest trzecim z rzędu tak dużym skokiem cen, wcześniej porównywalne miesięczne wzrosty bazowej notowaliśmy w kwietniu 2019 oraz po wejściu do UE. Dlatego roczny wskaźnik bazowej wzrósł w okolice 7%r/r.
Gospodarka dostosowuje się do nowego szoku, a nadchodzące kwartały upłyną pod znakiem dwucyfrowej inflacji, na co składa się szereg czynników. Po pierwsze, pomimo bardzo wysokiej bazy odniesienia i obniżki VAT wzrost cen paliw będzie się w 2022 utrzymywał na wysokim poziomie w związku z sytuacją geopolityczną. Po drugie, nasiliła się i tak już wysoka, presja na ceny surowców energetycznych, których Rosja jest ważnym dostawcą. Będzie to generowało podwyższone koszty produkcji i transportu w szeregu branż przetwórstwa. Po trzecie, spodziewamy się dalszej presji na wzrost cen żywności, z uwagi na mniejsze zbiory w regionie konfliktu, droższe paliwa i energia, drogie nawozy. Po czwarte, przed nami kontynuacja ekspansji fiskalnej. Tarcze antyinflacyjne powinny być raczej selektywne, tymczasem mają powszechny charakter. Po obniżkach podatków pośrednich (VAT, akcyza) zapowiadane są dalsze cięcia podatków bezpośrednich (obniżenie pierwszej stawki PIT z 17% do 12%). Towarzyszyły będą temu rosnące wydatki na uzbrojenie oraz utrzymanie uchodźców (edukacja, służba zdrowia, wydatki socjalne). Rząd zapowiada także rekompensaty dla rolników z tytułu wzrostu cen nawozów oraz rekompensaty z powodu embarga na import węgla z Rosji dla dotkniętych podmiotów krajowych.
Czeka nas specyficzne spowolnienie gospodarcze ze słabszym eksportem i inwestycjami oraz utrzymującym się mocnym popytem konsumpcyjnym, stymulowanym m.in. polityką fiskalną. Przy mocnym popycie krajowym silniej działać będą efekty drugiej rundy, tj. przerzucanie wysokich kosztów firm na ceny detaliczne. Rosną także oczekiwania cenowe gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, co grozi ich odkotwiczeniem i utrudni zbicie inflacji.
Obecny policy mix może być nieskuteczny w walce z inflacją, która w takim otoczeniu będzie miała uporczywy charakter. Zacieśnieniu polityki pieniężnej będzie towarzyszyła dalsza ekspansja fiskalna, co jest czynnikiem proinflacyjnym. Duża część z obserwowanych obecnie wzrostów cen surowców oraz cen hurtowych będzie się przekładała na ceny detaliczne dopiero w kolejnych miesiącach i kwartałach.
Tak wysoki poziom inflacji obserwowaliśmy ostatnio w połowie roku 2000. W obecnym otoczeniu konieczne będzie dalsze zacieśnianie polityki pieniężnej, w tym roku do około 6,5%, a docelowo stopa referencyjna może wzrosnąć do 7,5%.
S&P: bez zmian w ocenie polskiej wiarygodności kredytowej
Agencja S&P potwierdziła rating Polski na poziomie „A-„ z perspektywą stabilną. W ocenie agencji konflikt militarny między Rosją, a Ukrainą będzie miał znaczący wpływ na polską gospodarkę i finanse publiczne. Ekonomiści S&P obniżyli prognozę wzrostu PKB Polski w 2022 do 3,6% z 5,0% oraz zrewidowali prognozę deficytu sektora general government z 3%PKB do 4%PKB.
W 2021 deficyt sektora general government wyniósł 1,8%PKB
Według wstępnego szacunku GUS w 2021 deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych wyniósł 1,8%PKB, wobec 6,9%PKB (po korekcie) w 2020. Dług sektora obniżył się w ubiegłym roku do 53,8%PKB z 57,1%PKB rok wcześniej (dane zrewidowane).
Prezes NBP A. Glapiński przeciwko podwyżce stopy rezerwy obowiązkowej w styczniu
Wniosek o podwyżkę stopy rezerwy obowiązkowej do 3,5% nie uzyskał w styczniu większości RPP. Za wnioskiem głosowali E. Gatnar, Ł. Hardt oraz K. Zubelewicz. Decyzja o podwyżce stopy rezerwy obowiązkowej zapadła w lutym, po zmianach w składzie osobowym Rady.
