Ubiegły tydzień był dla WIGu (-4,67%) najgorszym od roku, kiedy to także w listopadzie główny indeks tracił 7,83%. Bardzo dużym obciążeniem dla warszawskiego parkietu był sektor bankowy, który w ostatnich pięciu dniach stracił 6%, po tym jak początek miesiąca przyniósł historyczny szczyt na indeksie WIG-Banki.
Dużo od wyniku WIG na przestrzeni tygodnia odjęło ponadto górnictwo (ponad 10%), gdzie w szczególności oczy inwestorów były zwrócone na KGHM, który stracił 10,1% jak i JSW, które potaniało o 12% zaliczając piąty spadkowy tydzień z rzędu. Wyraźnie słabo radziły sobie w ubiegłym tygodniu także paliwa. Należy jednak zauważyć, że słabość była widoczna praktycznie we wszystkich segmentach rynku. Jedyne wyraźne pozytywne aspekty ostatnich dni to rosnące notowania Allegro po długim okresie wyprzedaży i wzrost indeksu WIG.Games.
Słabość warszawskiego parkietu w ostatnich dniach wyróżniała się na tle rynków bazowych, gdzie nastroje pozostawały nieznacznie pozytywne. Napływające wyniki ze spółek również nie uzasadniają takiej skali przeceny. Powyższe pozwala szukać odpowiedzi w dewaluacji złotego i ucieczce inwestorów zagranicznych w stronę dolara. Rynki rozwijające się w ostatnich dniach traciły globalnie choć słabość WIG jest bardzo widoczna, co kładzie nacisk na czynniki specyficzne takie jak niepewność względem polityki monetarnej, chaotyczną komunikację NBP z rynkiem, a także napięcia polityczne w relacjach z UE. Po takiej skali przeceny część walorów wydaje się atrakcyjna, lecz obecnie dużym ryzykiem pozostaje potencjalna korekta na rynkach bazowych po kilku dobrych tygodniach. Nawet nieduża przecena w USA lub w Europie w bieżącym tygodniu mogłaby bardzo mocno ciążyć warszawskiemu rynkowi, który będzie starał się podnieść po spadkach z minionego tygodnia.
Z technicznego punktu widzenia dla indeksu WIG20 pierwszym wsparciem obecnie jest poziom 2200 pkt., po przełamaniu których sprzedający staraliby się powrócić do okolic 2100 pkt., czyli lokalnych ekstremów z stycznia bieżącego roku. Spadki poniżej tego poziomu oznaczałoby zmianę trendu na spadkowy, stąd można oczekiwać, iż w wskazanym obszarze uaktywni się strona popytowa. W wypadku mWIG40 pierwsze ważne wsparcie mieści się na poziomie 5100 pkt., czyli w okolicach ekstremum z początku 2018 roku. W kontekście małych spółek sytuacja z technicznego punktu widzenia nie pozostaje tak jednoznaczna jak dla mWIG40, czy WIG20, gdyż na notowaniach indeksu sWIG80 nie można obecnie wyznaczyć jednoznacznego poziomu wsparcia.
Na rynkach bazowych sytuacja prezentowała się w ubiegłym tygodniu zdecydowanie odmiennie od tego, co obserwowali krajowi inwestorzy na rynku lokalnym
Niemiecki DAX wzrósł o 0,41% osiągając nowe historyczne maksimum w trakcie tygodnia. W Stanach Zjednoczonych S&P 500 konsolidował pod poziomem historycznego ekstremum, a bilans tygodnia wyniósł 0,32%. Bieżące otoczenie gospodarcze i makroekonomiczne ponownie nieznacznie faworyzuje spółki technologiczne, co przełożyło się na wzrost indeksu Nasdaq 100 o 2,31% i zamknięcie na nowych historycznych maksimach. Gorzej zachowywały się indeksy rynków rozwijających się. Indeks MSCI Emerging Markets stracił ponad 2%, co stanowi wciąż wynik wyraźnie relatywnie lepszy od wyniku indeksu WIG.
Ubiegły tydzień z punktu widzenia krajowego rynku to nie tylko znaczące spadki cen akcji, lecz również dynamiczna wyprzedaż polskiego złotego i krajowych obligacji. W trakcie pięciu dni polski złoty w relacji do dolara potaniał o 10 gr. i na początku tygodnia jest już notowany w okolicach 4,18 PLN za 1 USD. Aktualnie kluczowym poziomem oporu pozostaje rejon 4,30, gdzie mieszczą się lokalne ekstrema z pandemicznej wyprzedaży, która miała miejsce w marcu ubiegłego roku. Sentyment do polskiego złotego pozostaje aktualnie, jednakże negatywny, co może skutkować przetestowaniem powyższych poziomów. Minorowe nastroje panują również na rynku długu, gdzie rentowności obligacji dziesięcioletnich w ubiegłym tygodniu zbliżyły się do poziomu 3,4%, czyli najwyższego od 2018 roku. Skala wyprzedaży polskich papierów wartościowych w ostatnim tygodniu pozwala oczekiwać chwilowej stabilizacji w najbliższych dniach.
Informacja dot. rynku funduszy inwestycyjnych
Miniony tydzień był okresem bardzo słabego zachowania krajowego rynku akcji, co znalazło swoje odzwierciedlenie w stopach zwrotu funduszy tej grupy. Cały segment rozwiązań akcji polskich stracił średnio 2,10%. Fundusze akcji polskich małych i średnich spółek straciły 2,20%, a akcji polskich uniwersalne 2,25%. Na drugim biegunie znalazły się rozwiązania akcyjne skupione na rynakch zagranicznych, które były liderem wzrostów, zyskując 0,53%. W szczególności, wyróżniały się fundusze akcji europejskich rynków rozwiniętych (+1,29%) oraz akcji amerykańskich (+1,22%). Kolejny tydzień z rzędu, negatywny trend wynikowy charakteryzował stopy zwroty funduszy dłużnych, co należy wiązać z wzrostem rentowności obligacji skarbowych. Średnio, fundusze dłużne PLN straciły 0,55%, a najgorszą grupą w całym segmencie były fundusze dłużne polskich papierów skarbowych długoterminowe z średnią stopą zwrotu na poziomie -1,31%. Relatywnie najlepszą grupą funduszy dłużnych PLN była natomiast grupa funduszy dłużnych polskich korporacyjnych z wynikiem -0,17%.
