Kurs €/USD ustabilizował się wczoraj w okolicy parytetu. Impuls spadkowy wygasł i powróciliśmy do środka przedziału z poprzedniego tygodnia. Do końca tygodnia najprawdopodobniej para będzie poruszać się w trendzie bocznym. Wczorajsze dane (m.in. sprzedaż detaliczna i produkcja przemysłowa z USA) nie zmieniły sytuacji na rynkach. Kluczowa dla rynku pozostaje przyszłotygodniowa decyzja Fed.
Zobacz także: Kurs euro do dolara: prognoza! Analiza wskaźnikowa głównej pary walutowej EUR/USD
Złoty ustabilizował się i poruszał wczoraj w wąskim przedziale 4,71-4,73. Węgierski forint kontynuował ruch spadkowy, ale tu znaczenie miały czynniki lokalne. Po euforii w oczekiwaniu na uruchomienie środków unijnych jest rozczarowanie. Postępów w rozmowach o odblokowaniu węgierskiego KPO nie widać, a dla EU praworządność i walka z korupcją pozostają priorytetem. Węgry czekają na niedzielny list z KE w którym będą określone warunki odblokowania KPO i części funduszy z siedmioletniego budżetu. Poprzeczka będzie raczej ustawiona wysoko, jak w przypadku kamieni milowych dla Polski.
Rynek czeka na Fed
W najbliższych dniach roboczych nie będzie publikacji istotnych danych. €/US$ może poruszać się w trendzie bocznym do decyzji Fed w przyszłą środę. Możliwe jest też dalsze choć nieznaczne umocnienie dolara choć momentum wzrostu wyraźnie wygasa. $/JPY również się ustabilizował, więc chwilowo nie ma powodów do większej zmienności.
Oczekujemy, że do końca roku kurs €/US$ prawdopodobnie zostanie dość blisko parytetu. Licytacja między Fed a EBC o to, kto jest bardziej jastrzębi będzie trwać w kolejnych miesiącach. Słabość euro może okazać się czynnikiem, który skłoni również ECB do większych podwyżek pomimo ryzyka recesji w strefie euro, ale para może jednak nie być w stanie trwale wybić się ponad parytet.
Zobacz także: Potężna kraksa na rynku” – inflacja zmiażdżyła euro (EUR), złotego (PLN) i giełdy
Złoty podąża za euro
Na notowania złotego wpływają głównie czynniki zewnętrzne. W kolejnych dniach PLN powinien kontynuować ruch w trendzie bocznym (4,70-4,75). Powrót presji na spadek kursu €/US$ może lekko osłabić PLN, ale raczej w stosunku do dolara niż euro. W 4kw22 kurs €/PLN powinien znaleźć się w szerokim trendzie bocznym, nadal z ryzykiem po wyższej stronie.
Stabilnie na rynku długu na rynkach bazowych, w Polsce spadek cen obligacji
Wczoraj na rynkach obligacji panował względny spokój. Rentowność niemieckiej 10-latki jest już blisko szczytów z czerwca i prawdopodobnie w najbliższym czasie dojdzie do tego poziomu (1,92%). Impet spadkowy powoli wygasa, niemniej jednak europejskie rynki długu pozostają pod presją. Dodatkowo, szykują się duże podaże tym razem w krótkim końcu, co powinno pogłębiać odwrócenie krzywej.
Obligacje amerykańskie wczoraj jeszcze lekko straciły choć dalsze osłabienie wyhamuje bliskość technicznego punktu oporu na szczycie z czerwca (3,49%). Szósty kolejny z rzędu dzień traciły 2-latki i zanotowały najwyższą rentowność od 2007 roku, co mocno pogłębia odwrócenie krzywej dochodowości. Rentowność 2-latek zmierza w kierunku 4%. Podwyżka stóp Fed o 75 bp jest w zasadzie przesądzona, a Fed Funds Futures wyceniają nawet podwyżkę o 100 bp (20% prawdopodobieństwa).
Zobacz także: Dynamicznie rosnące ceny energii elektrycznej, czyli elektryzujące wieści z rynku energii
Wczoraj na polskim rynku trwała wyprzedaż, pomimo stabilizacji na rynkach długu krajów rozwiniętych. Potaniały papiery na całej krzywej, choć najbardziej długi koniec. Najwyraźniej wygasł napływ kapitału, który umocnił polskie papiery na początku tygodnia. Wczorajsze szczegóły inflacji CPI z Polski potwierdzają, że wzrost cen rozlał się szeroko po w zasadzie całym koszyku, co podtrzymuje obawy o jej długoterminowy i uporczywy charakter. Przy ogłoszeniu kolejnej tarczy, u inwestorów wzrasta świadomość, iż deficyt i potrzeby pożyczkowe w 2022 będą wyraźnie większe niż zakłada projekt budżetu na 2023 rok. Powtórka doświadczeń węgierskich z przełomu 2021-22 kiedy nastąpiła duża ekspansja fiskalna jest możliwa. Wskazuje na to fakt, że osłabienie przyszło z długiego końca krzywej.
Szczególy sierpniowej #inflacja pokazują presję cenową w wielu kategoriach:
— ING Economics Poland (@ING_EconomicsPL) September 15, 2022
-energia (opał 12%m/m, największy wkład!)
-żywność (cukier,inne)
-inflacja bazowa (presja płac, cen gazu i prądu-papier, chemia, turustyka-wakacje).
Gospodarka musi jeszcze zaabsorbować szok energetyczny pic.twitter.com/9K30LjBzl8
Konsekwentnie widzimy możliwość wzrostu rentowności SPW. Zapowiedzi szerokiej interwencji fiskalnej rządu, a także kalendarz wyborczy sugerują duże ryzyko znacznej ekspansji fiskalnej w 2023 roku. Długi koniec krzywej w ogóle nie wycenia znaczącego wzrostu podaży w przyszłym roku. Nie podzielamy też optymizmu rynku, który wycenia obniżki stóp NBP w 2poł23. Utrzymująca się presja inflacyjna i wysoka podaż długu może przesunąć perspektywę obniżek stóp na rok 2024.
