Nowa fala Covid w Chinach i wojna na Ukrainie pokazały, jak ryzykowne jest zaopatrywanie w dalekim kraju. Po uwzględnieniu wyższych kosztów frachtu z Azji, postępującej automatyzacji, rosnącej roli czynników ESG okazuje się, że procesy przeciwne do offshoringu będą efektywne kosztowo. Polska może skorzystać. Obok czynników ekonomicznych, za nearshoringiem czy regionalizacją przemawiają też korekty w liberalnej polityce handlowej UE i USA np. w farmacji.
Nasze badanie wskazuje jednak, że niektóre branże mają ograniczony potencjał do przenoszenia produkcji z Azji do Europy Środkowej. Dotyczy to przemysłu lekkiego (np. branży odzieżowej czy obuwniczej), w których producenci chińscy zbudowali olbrzymie przewagi komparatywne, zarówno jeśli chodzi cenę, jak i specjalizację / jakość oferowanych towarów.
Istotną barierą dla branż energochłonnych np. chemii są wysokie ceny energii elektrycznej, co jest częściowo związane z ambitną polityką klimatyczną UE i wysokimi cenami uprawnień do emisji CO2. Na czynnik ten jako istotną barierę wskazuje branża IT, która utrzymuje centra danych. Pewnym wyrównaniem warunków konkurowania może być wprowadzenia cła węglowego w EU (CBAM) od 2023.
Ze względu na silne uzależnienie od rosyjskich paliw, UE27 ma trudność w osiągnięciu jednomyślności odnośnie embarga na rosyjską ropę i gaz. KE zaproponowała mobilizację €300mld na obniżenie uzależnienia energetycznego od Rosji. Ale nie są to nowe środki, lecz przesunięcia z innych funduszy.
Plan KE zakłada dywersyfikację importu paliw; przyśpieszenie przejścia na energię odnawialną, inwestycje w efektywność energetyczną, utworzenie platformy dla wspólnego zakupu gazu ziemnego, LNG i wodoru. Zaburzenia w globalnych łańcuchach dostaw mogą być barierą dla tego przyśpieszenia.
***Materiał pochodzi z Kuriera ekonomicznego ING, którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk:
