16 października w Pekinie rozpoczął się XX Zjazd Komunistycznej Partii Chin (KPCh). Siedmiodniowe obrady z udziałem 2296 delegatów doprowadzą do wyłonienia nowego składu Komitetu Centralnego (KC), formalnie najważniejszego organu KPCh, na najbliższe pięć lat, a także do ogłoszenia licznych innych decyzji personalnych, m.in. wyboru sekretarza generalnego (SG), Biura Politycznego (BP), Stałego Komitetu Biura Politycznego (SKBP), Sekretariatu KC i Centralnej Komisji Wojskowej (na pierwszym posiedzeniu plenarnym KC). Zjazd jest również okazją do wskazania nowych kierunków politycznych i ideologicznych partii. W pierwszym dniu wysłuchano publicznego raportu sekretarza generalnego Xi Jinpinga z prac XIX Komitetu Centralnego, kompleksowo opisującego stan organizacji i państwa.
Po inauguracji Zjazdu jego uczestnicy przeszli do prac w grupach roboczych, obejmujących w większości niejawne spotkania delegatów (ogólnikowe informacje podaje rzecznik prasowy). Prawdopodobnie ostatniego dnia (23 października) już przez nowy KC powołany zostanie sekretarz generalny, który publicznie wygłosi krótkie przemówienie programowe. Po zamknięciu obrad ukonstytuuje się nowy Komitet Centralny, który od tego czasu przejmie najwyższą władzę w partii. Następnie zorganizowane zostanie pierwsze spotkanie plenarne (I Plenum), zatwierdzające wszystkie pozostałe nominacje wewnętrzne. W marcu 2023 r. rekomendacje Zjazdu na stanowiska państwowe przyjmie parlament – Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych (OZPL) – co zakończy cykl zmiany politycznej w ChRL.
Komentarz
- Tegoroczny Zjazd KPCh ma charakter przełomowy ze względu na skalę wyzwań stojących obecnie przed Chinami, a w konsekwencji liczbę koniecznych do podjęcia decyzji. W pierwszej kolejności rozstrzygnie on kwestię pozostania Xi Jinpinga na stanowisku sekretarza generalnego na trzecią pięcioletnią kadencję (wbrew nieformalnym partyjnym regułom utartym w ostatnich dekadach), a co za tym idzie – przesądzi o kontynuowaniu firmowanej przez niego polityki, w tym m.in. centralizacji partii i państwa, wykorzystywania totalitarnych metod kontroli społecznej, asertywnej strategii międzynarodowej. Tegoroczny Zjazd – wobec pogarszającej się sytuacji ekonomicznej, dryfu reform gospodarczych, braku perspektyw wyjścia z destabilizującej społecznie strategii „zero COVID”...
