Niechlubnym outsiderem ostatnich miesięcy stała się turecka lira, której przecena była dwucyfrowa. Inwestorzy utracili zaufanie do Turcji po tym jak tamtejsi decydenci potwierdzili, że są uzależnieni od poleceń wydawanych przez autokratycznego prezydenta Recepa Erdogana. Jego pomysły na rozruszanie tamtejszej gospodarki są mocno kontrowersyjne, zwłaszcza, że zdają się nie zakładać dbałości o wartość własnej waluty, a inflacja zaczyna być poza kontrolą (w takiej sytuacji bank centralny obniżył stopy procentowe).
W ostatnich miesiącach nie brakło też emocji na naszym krajowym rynku
Notowania złotego na chwilę spadły poniżej poziomów obserwowanych na początku pandemii w 2020 r. (patrząc przez pryzmat koszyka walutowego), na co złożyły się lokalne problemy. Krytyka spadla na Radę Polityki Pieniężnej, która dopiero na jesieni b.r. rozpoczęła cykl podwyżek stóp procentowych w odpowiedzi na bijącą kilkuletnie rekordy inflację. Mało tego, decydenci nie potrafili się określić, jaki mają plan walki z tym problemem, co doprowadziło do pewnej erozji zaufania.
Na to nałożyło się ryzyko polityczne –
ideologiczny spór Warszawy z Brukselą może doprowadzić do utraty kilkudziesięciu miliardów euro unijnej pomocy, jaka jest kierowana w ramach programów celowych, mających ożywić europejską gospodarkę po pandemii i wesprzeć jej konkurencyjność. Co dalej, czy zloty będzie dalej słabł, a może stanie się jednym z ciekawszych pomysłów inwestycyjnych na kolejne miesiące?
W tym raporcie postaram się „niezwyczajnie” podsumować mijający rok, zerkając już w przyszłość
Czy czynniki mające wpływ na rynki w ostatnich miesiącach, nadal będą kluczowe? A może pojawi się coś, co zmieni dotychczasowe schematy? Ostatnie dwa lata z pandemią pokazały, że budowanie długoterminowych prognoz stało się dość trudne. Nie zmienia to jednak faktu, że „dobre informacje” wciąż pozostają w cenie. Zapraszam Państwa do lektury poniższego raportu.
