dlaczego polska ma deficyt budżetowy

Po październiku, w ujęciu 12-miesięcznym, po raz pierwszy od 2 lat rachunek bieżący odnotował deficyt (-0,2% PKB). W ciągu 7 miesięcy relacja salda rachunku bieżącego do PKB pogorszyła się o 3pp.

Na rachunku usługowym utrzymuje się strukturalna nadwyżka (ponad 4% PKB), jednak wyraźnemu pogorszeniu uległo saldo towarowe (efekt wyższego importu), zwiększył się też deficyt na rachunku dochodów (cykliczna poprawa wyników firm z udziałem kapitału zagranicznego). Łączne saldo rachunku bieżącego i kapitałowego pozostaje dodatnie (1,8% PKB), co oznacza spadek uzależnienia od zagranicznego finansowania, jednak poduszka bezpieczeństwa w bilansie płatniczym w ostatnim czasie mocno zmalała.

✕

Prognozujemy, że w końcówce 2021 deficyt na rachunku obrotów bieżących pogłębi się do blisko 1% PKB. Nadal więc będzie topniała fundamentalna poduszka, która wspierała notowania złotego i umożliwiała w miarę „bezkarne” utrzymywanie bardzo niskich stóp procentowych. Obecnie hamulcem dla eksportu towarowego są ograniczenia podażowe (szczególnie w motoryzacji), które prawdopodobnie zelżeją w 2h22.

✕

Jednocześnie import podbijają wysokie ceny surowców oraz gromadzenie zapasów (por. sekcja specjalna). Po prawdopodobnym wygaśnięciu szoków cenowych, wsparciem dla importu będzie oczekiwany przez nas wzrost importochłonnych inwestycji i ogólna wysoka krańcowa importochłonność wzrostu gospodarczego. W rachunku towarowym na przełomie 2021/2022 pojawi się deficyt, jednak pod koniec 2022 będzie on bliski zbilansowania.

Obciążeniem dla bilansu płatniczego będzie nadal deficyt dochodów pierwotnych, który odzwierciedla dobre wyniki firm z udziałem kapitału zagranicznego oraz rosnące dochody nierezydentów (które w ostatnim czasie uległy znaczącej rewizji). Znaczny napływ środków z UE na rachunku kapitałowym, a także silny nominalny wzrost PKB, pozwolą ograniczyć relację długu zagranicznego do PKB.

✕

Głównymi czynnikami ryzyka dla prognozy CAB są: (1) trwałość zaburzeń w łańcuchach dostaw; (2) ceny surowców (głównie ropy); (3) przepływy funduszy UE, w tym z NGEU; (4) koniunktura w gospodarkach głównych partnerów handlowych.

✕

***Materiał pochodzi z raportu PKO BP:Kwartalnik Ekonomiczny, Analizy Makroekonomiczne, którego pełną zawartość możesz zobaczyć i pobrać klikając w poniższy przycisk:

Pobierz raport