Dla przypomnienia, podstawą budowanych przez nas scenariuszy jest założenie, że zarówno rozwój sztucznej inteligencji jak i wdrażanie rozwiązań wykorzystujących sztuczną inteligencję w najbliższych latach będzie przebiegać stopniowo. Jest to spójne z obecnym konsensusem naukowym, zgodnie z którym w najbliższych 10 latach nie uda się stworzyć sztucznej inteligencji przewyższającej inteligencję człowieka (por. MAKROmapa z 29.01.2024).
W celu oceny stopnia, w jakim poszczególne państwa mogą skorzystać na rozwoju sztucznej inteligencji zestawiliśmy zbudowany przez nas indeks gotowości na szok technologiczny w obszarze sztucznej inteligencji z poziomem PKB per capita wg parytetu siły nabywczej w analizowanych krajach. Skonstruowany przez nas i opisany w ubiegłotygodniowej MAKROmapie indeks uwzględnia takie obszary jak infrastruktura cyfrowa, kapitał ludzki, demografia, integracja z globalnymi łańcuchami dostaw usług związanych z technologią informacyjną oraz otoczenie regulacyjne (por. MAKROmapa z 12.02.2024). Uzyskane wyniki są zgodne z intuicją i wynikami badań empirycznych: im wyższy poziom rozwoju gospodarczego, tym większa gotowość kraju na szok technologiczny w obszarze sztucznej inteligencji.
Warto jednocześnie zwrócić uwagę na odchylanie się części krajów od wyznaczonej linii trendu, co można interpretować w następujący sposób. Kraje znajdujące się powyżej linii trendu są lepiej przygotowane na szok technologiczny w obszarze sztucznej inteligencji, niż wynikałoby to z ich poziomu rozwoju gospodarczego. Oznacza to, że wdrożenie sztucznej inteligencji jest w stanie przyspieszyć ich konwergencję do krajów o wyższym poziomie zamożności (w przypadku krajów doganiających) lub zwiększyć przewagę nad krajami doganiającymi (w przypadku krajów zamożnych). Z kolei kraje znajdujące się poniżej linii trendu charakteryzują się niższym poziomem gotowości na szok technologiczny w obszarze sztucznej inteligencji niż wynikałoby to z ich poziomu zamożności. Oznacza to, że rozwój sztucznej inteligencji może spowolnić ich proces konwergencji (w przypadku krajów doganiających) lub doprowadzić do zmniejszenia przewagi nad gospodarkami doganiającymi (w przypadku krajów zamożnych).
Aby odpowiedzieć na pytanie, które z analizowanych gospodarek są w stanie najwięcej zyskać lub stracić na szoku technologicznym w obszarze sztucznej inteligencji obliczyliśmy hipotetyczne wartości indeksu gotowości na podstawie bieżącego poziomu PKB per capita w tych krajach. Następnie obliczyliśmy iloraz rzeczywistych i hipotetycznych wartości wskaźnika przemnażając przez 100%, konstruując w ten sposób indeks premii za wdrożenie sztucznej inteligencji. Interpretacja indeksu jest następująca: jeśli wartość indeksu wynosi 110% oznacza to, że potencjał kraju do skorzystania z szoku technologicznego w obszarze sztucznej inteligencji jest o 10% wyższy niż wynikałoby to z jego poziomu zamożności.
Uzyskane wyniki wskazują, że Polska ma szansę skorzystać z rozwoju sztucznej inteligencji w nieznacznie większym stopniu niż wynikałoby to naszego poziomu rozwoju gospodarczego. Wśród krajów, które mogą w przyspieszyć swój proces konwergencji wskutek rozwoju sztucznej inteligencji są również inne kraje Europy Środowo-Wschodniej takie jak Węgry czy Czechy. Uważamy, że wysokie miejsce tych krajów wynika z obserwowanych w nich relatywnie wysokich dysproporcji pomiędzy kapitałem ludzkim a poziomem zamożności. Na uwagę zasługują jednocześnie dość niskie miejsca takich krajów jak USA,
Szwajcaria czy Niemcy. Jest to związane z tym, że przewagi wspomnianych wyżej krajów w obszarach istotnych z punktu skutecznego wdrożenia rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji (np. takich jak kapitał ludzki, czy infrastruktura cyfrowa) nad pozostałymi krajami próbie są na ogół mniejsze niż wynikałoby to z ich poziomu zamożności. Jednocześnie w większości przypadków słabością wspomnianych gospodarek jest niekorzystna struktura demograficzna, tj. wysoki udział starszych pracowników w strukturze zasobu siły roboczej, którzy zgodnie z literaturą mają mniejsze możliwości dostosowania się i skorzystania na szoku technologicznym w obszarze sztucznej inteligencji (por. MAKROmapa z 12.02.2024).
Wyniki naszej analizy są spójne z badaniami sugerującymi, że kraje o wyższym poziomie rozwoju gospodarczego będą w stanie na ogół w większym stopniu skorzystać z szoku technologicznego w obszarze sztucznej inteligencji niż kraje o niższym poziomie zamożności. Będzie to prowadziło do dywergencji i pogłębiania się dysproporcji rozwojowych pomiędzy krajami „bogatej Północy” i „biednego Południa”, co jest spójne m.in. z wynikami badań IMF (2024). Jednocześnie z uwagi na indywidualne cechy poszczególnych gospodarek, kraje o podobnych poziomach zamożności mogą w różnym stopniu skorzystać z szoku technologicznego w obszarze sztucznej inteligencji. Uzyskane przez nas wyniki sugerują, że dzięki rozwojowi sztucznej inteligencji, Polska ma szansę nieznacznie przyspieszyć swój proces konwergencji do zamożniejszych krajów UE.
Komentarze
Sortuj według: Najistotniejsze
Nie ma jeszcze komentarzy. Skomentuj jako pierwszy i rozpocznij dyskusję