W artykule na portalu Cointelegraph Mark Moeller w przystępny sposób wyjaśnił, czym jest Metaverse i jakie może mieć zastosowanie w edukacji. Jakie są zalety i wady takiego rozwiązania?
Czym jest metaverse?
Metaverse można określić jako „wirtualne odtworzenie realnego świata”, którego różne elementy twórcy i użytkownicy mogą dopasowywać według własnego uznania. W tym świecie można zbudować dosłownie wszystko – szkoły, wirtualne areny sportowe czy wirtualne nieruchomości. Metaverse to także przestrzeń, w której użytkownicy z całego świata mogą łączyć się i komunikować z innymi. Wystarczy tylko zalogować się na daną platformę internetową, a dla pełni doświadczenia skorzystać z gogli VR.
Metaverse okazją dla edukacji
Do tej pory tematyką metaverse interesowali się przede wszystkim miłośnicy gier. Tymczasem może znaleźć ona zastosowanie też w wielu innych dziedzinach, a szczególnie w edukacji. Nauczyciele i uczniowie mogą się spotykać w wirtualnej rzeczywistości bez względu na ich fizyczną lokalizację. Rozwiązanie to stwarza ogromne możliwości dla osób, które pragną uczyć się w danej szkole lub na uczelni, jednak mają do niej daleko. Dzięki niemu edukacja może być dostępna dla każdego, kto jej potrzebuje.
Rzeczywistość wirtualna ma ogromny potencjał. Wyobraźmy sobie klasę i lekcję historii w wirtualnej rzeczywistości.
Dzięki metaverse nauczyciel i uczniowie mogą spotykać się bez względu na ich lokalizację w rzeczywistym świecie. Nie stanowi problemu to, że uczniowie mieszkają w różnych krajach na świecie, a nauczyciel spędza czas w podróży, odwiedzając różne historyczne miejsca i zabytki. Nauczyciel może informować uczniów o swych najnowszych odkryciach. Jednak to dopiero początek możliwości metaverse. W bardziej rozbudowanej wersji nauczyciel może nie tylko opowiadać o odwiedzonych miejscach i zabytkach, przesyłając ich zdjęcia, ale także pokazywać je uczniom w wersji 3D. Zamiast sali lekcyjnej z ławkami i krzesłami, uczniowie mogą doświadczyć krajobrazów historycznych lub kontaktu z zabytkami z punktu widzenia pierwszej osoby, tak jakby tam byli. Niewątpliwie może to być ekscytujące doświadczenie. Dzieci nie siedziałyby znudzone w klasie. Zamiast tego, mogłyby odczuwać inspirację do nauki, dzięki potędze możliwości rzeczywistości wirtualnej.
Lekcje w metaverse
Nauczyciele mogliby budować wirtualne krajobrazy i scenariusze odnoszące się do treści zawartych w programie nauczania, co niewątpliwie zwiększałoby zainteresowanie uczniów w porównaniu do tradycyjnej nauki z podręczników.
Na razie wszystko to wydaje się koncepcją mocno oddaloną od rzeczywistości i możliwą tylko w marzeniach, jednak podobne rozwiązania zaczynają się już pojawiać.
Przykładem może być Roblox. To nie tylko gra, ale także platforma umożliwiająca każdemu tworzenie własnych gier i dzielenie się nimi z innymi użytkownikami. Uczestnicy gry mogą sami kształtować rozgrywkę poprzez tworzenie miejsc akcji, scenariuszy, przedmiotów itp. Roblox obejmuje też kurs programowania dla dzieci. Chociaż początkowo koncepcja budowania wirtualnego świata została zaprojektowana do celów twórczych dla użytkowników, platforma poszła o krok dalej i zaczęła dostarczać rozwiązań związanych z edukacją. Będąc w rzeczywistej klasie, w której każdy ma dostęp do komputera, nauczyciele i uczniowie mogą się zalogować i brać udział w różnego rodzaju scenariuszach. Możliwe doświadczenia obejmują symulacje wydarzeń historycznych, doświadczeń z zakresu fizyki czy gry budowlane. W tym przypadku nauczyciel wykorzystuje wirtualny świat, żeby pokazać dane doświadczenie, jednak komunikacja między nauczycielem a uczniami ma miejsce w rzeczywistym świecie. Oczywiście do wirtualnego świata można zalogować się z dowolnego miejsca na świecie, więc uczniowie mogą korzystać z tych doświadczeń również w domu zamiast w szkole.
Korzyści z nauki w świecie metaverse
Nauka z wykorzystaniem wirtualnej rzeczywistości w szkołach może mieć przewagę nad tradycyjnym modelem nauczania, pozwalając uczniom „odwiedzać” miejsca z przeszłości lub przeprowadzać eksperymenty w bezpiecznym wirtualnym środowisku.
Obecnym rozwiązaniom jednak jeszcze wiele brakuje. Chociaż Roblox zrobił istotny krok naprzód, nie wyczerpuje to możliwości metaverse. Często spotykanym zarzutem w tego rodzaju grach, jest ich oprawa graficzna. Zwraca się uwagę, że kreskówkowy styl rozprasza dzieci i budzi skojarzenia właśnie z grami. Rzeczywistość metaverse jednak może zostać tak zaprojektowana, by wyglądała naprawdę realistycznie. Jest w stanie odzwierciedlać w każdym szczególe różne rzeczywiste miejsca geograficzne. Może dostarczać również wrażeń kinestetycznych, związanych z ruchem i różnego rodzaju czynnościami dokonywanymi w wirtualnej przestrzeni.
Inną wspomnianą korzyścią może być możliwość udziału w lekcjach z domu lub dowolnego miejsca na świecie, co może być przydatne w wielu sytuacjach.
Wady i zagrożenia metaverse
Chociaż edukacja w świecie metaverse wygląda zachęcająco na papierze i w wyobraźni, rozwiązanie to nie jest pozbawione wad. Dzieci z niepełnosprawnościami dotyczącymi wzroku i słuchu będą potrzebowały dodatkowych udogodnień, co nie zawsze jest brane pod uwagę przez twórców platform metaverse.
Inną ważną kwestią jest to, że od rzeczywistości metaverse można się uzależnić i całkiem w niej „zatonąć”. Problem ten może dotknąć zarówno dzieci, jak i dorosłych, podobnie jak w przypadku gier. Osiągnięcie równowagi między życiem w cyfrowym i realnym świecie może być coraz trudniejsze. Niektórzy uczniowie i studenci spędzają wolny czas przed komputerem, np. właśnie grając w gry. Dla tych osób lekcje w wirtualnej rzeczywistości to dodatkowe godziny spędzone w podobny sposób, co może przełożyć się na całkowite zaniedbywanie życia w prawdziwym świecie.
Kolejną istotną kwestią jest dostępność tej technologii. Aby rzeczywistość metaverse mogła być wykorzystywana powszechnie w szkołach, rozwiązania techniczne umożliwiające korzystanie z niej powinny być dostępne pod względem cenowym dla każdego. W przeciwnym razie będzie jedynie luksusem dla nielicznych.
Chociaż wykorzystanie metaverse w szkolnictwie ma wszelki potencjał, by uatrakcyjnić część lekcji czy wykładów, trudno wyobrazić sobie, by była to przeważająca forma zajęć.
